نشريه كارخانه‌دار

2022-08-26 16:42:35 ‍ اين مرد دقيقه اي از عمرش تلف نشد

به مناسبت سالروز درگذشت همايون صنعتي زاده

دكتر حسين معين آبادي

تا لحظه ای که نفس می کشید، کار کرد. در زمان خود از تیپ رجالی بود که برای توسعه ایران کوشید و نام خود را در کنار بزرگان این ملک به یادگار گذاشت.

همایون صنعتی زاده کار آفرین خلاقی بود که خدمت فراوانی به فرهنگ کشور نمود. از چاپ کتاب‌های جیبی تا شرکت سهامی افست و نمایندگی انتشارات فرانکلین تا تاسیس کارخانه کاغذ پارس، کشت مروارید در کیش، کارخانه گلاب زهرا در لاله‌زار کرمان و مدیریت موفق یتیم خانه حاج اکبر صنعتی زاده( پدر بزرگش) در کرمان.

زندگی نامه همایون نشان می‌دهد که کمتر وقتی را از دست داده است. رشته حقوق و همکلاسی بودن با موسی صدر و سیاوش کسرایی در دانشگاه تهران را پس از سه سال رها می‌کند زیرا معتقد است تلف کردن وقت است و چیزی به او نمی‌افزاید. تخصص عجیبی در کشف نخبگان دارد و می‌تواند ارتباطات خوبی برقرار کند و انسان‌های تاثیر گذار را دور هم جمع کند. از جلال آل احمد تا سهراب سپهری و نجف دریابندری. او به تاریخ ایران باستان علاقمند است و بیش از 1500عنوان کتاب امریکایی و اروپایی را به فارسی ترجمه می‌کند(نشر فرانکلین).

با نوجوانان پرورشگاه صنعتی زاده به مدت 7ماه به جبهه جنگ می رود تا آنها تنها نباشند و با قاسم سلیمانی همکاری می‌کند. وقتی یکی از این بچه ها شهید می‌شود خانه او محل عزاداری است و یا وقتی عروس و داماد می‌شوند هم همایون بساط سور و سات را در منزلش فراهم می‌کند.

وقتی در سال شصت و بدنبال مطلبی از یک عضو سیا که فرانکلین زیر نظر سیا کار می‌کرده است، به جرم جاسوسی به مدت پنج سال به زندان محکوم می‌شود. اما در زندان هم تاثیرگذار است و زندانیان از او مهارت می‌آموزند. مهدخت خواهرش می‌گوید چنان جذاب بود که نمی‌شد از او تابعیت نکرد.

او گل محمدی را در سال پنجاه و شش به جای کشت تریاک پیشنهاد می‌کند که با مخالفت اهالی لاله زار رو به رو می‌شود. اما امروزه پس از گذشت چهار دهه منطقه لاله زار کرمان تبدیل به یکی از قطب‌های پرورش گل محمدی شده و کارخانه گلاب زهرا به تولید و صادرات گلاب مشغول است. همایون را باید خواند و فهمید، او کسی است که هم اهل فرهنگ و کتاب و شعر است و هم تجارت و کارآفرینی را می‌داند و برای ارتقای اقتصاد و فرهنگ به صورت همزمان تلاش می‌کند.

سیر زندگی تاثیر گذار این مرد نشان می‌دهد که همیشه آماده است تا هر کاری را از صفر شروع کند به طوری که حاضر شد در سن پنجاه سالگی برای درک چرایی گریز نوباوکان پرورشگاه از یادگیری شغل،خودش‌را به کارآموزی صحافی مشغول کند! و یا وقتی تمامی فرصت‌ها از او گرقته شد و اموالش مصادره گشت به لاله‌زار رفت و تا آخر عمر کشاورزی کرد و با تلاش و پیگیری موفق شد اموالش را باز بستاند.

عشق او به همسرش شهین سرلتی و همراهی این زوج بدون فرزند با گلدانی از عاطفه و عشق یکی از کلیدهای موفقیت همایون است. مطالعه کتاب صنعتی‌زاده ایده‌های خوبی به اهالی فرهنگ و اقتصاد می‌دهد.

وی در روز چهارشنبه، ۴ شهریور ۱۳۸۸ پس از یک دوره بیماری در کرمان درگذشت. صنعتی زاده هنگام مرگ ۸۴ سال داشت. انتشارات فرانكلين بعد از مصادره با عنوان انتشارات علمي و فرهنگي هم اكنون در اختيار شركت شستا از شركت‌هاي تابعه سازمان تامين اجتماعي است.

روحش شاد

فیلم را در گالری ویدئو های سایت مجله کارخانه دار و در لینک زیر ببینید

https://www.karkhanedar.com/video/%d9%81%db%8c%d9%84%d9%85-%da%a9%d9%88%d8%aa%d8%a7%d9%87%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%d8%b2%d9%86%d8%af%da%af%db%8c-%d9%87%d9%85%d8%a7%db%8c%d9%88%d9%86-%d8%b5%d9%86%d8%b9%d8%aa%db%8c-%d8%b2%d8%a7%d8%af%d9%87-2/ باز کردن / نظر دهید

2022-08-25 19:14:15 ‍ لبخندِ زیبای ایرانی...

علی مرادی مراغه ای

امروز سوم شهریور است اشغال ایران توسط متفقین و آغاز گرفتاریهای عدیده، کمبود نان، قحطی، گرسنگی و بیماریهای کشنده مخصوصا تیفوس...
اما در میان اینهمه فلاکت و بدبختی، یک مرتبه 120هزار آواره لهستانی و جان بدر برده از اردوگاههای سیبری روسیه نیز از طریق خزر به انزلی و از طریق عشق آباد وارد مشهد میگردد یعنی مشکلی بزرگتر اضافه میگردد بر مشکلات بی شمار ایرانِ اشغال شده! آنچه از پس اینهمه مرگ و مصیبت مانده لبخند زیبای ایرانیان است وقتی هزاران آواره لهستانی پس از تحمل ماهها خشونت روسی در سیبری با آن مواجه میگردند!
البته ما ایرانیان مخصوصا خطه آذربایجان و گیلان با این خشونت روسی آشنا هستیم!

کمی به عقب برگردم: در آغاز جنگ جهانی دوم، استالین و هیتلر، لهستان را بین خود تقسیم میکنند نیروهای دو کشور از غرب و شرق حرکت کرده پس از یک ماه در منطقه بِرسْتْ لیتوفْسکْ بهم میرسند و لهستان از روی نقشه جهان محو میشود و کشتار هیتلر و استالین در لهستانِ تسخیر شده آغاز میگردد هیتلر میلیونها لهستانی را به کوره های آدمسوزی میفرستد و استالین ابتدا، کشتار 15هزار افسر لهستانی در جنگل«کاتين» و سپس، یک میلیون و سیصدهزار زن و مرد و کودک را با قطارهای حمل چارپایان به سیبری گسیل میدارد که پانصدهزار نفر از پیران، مخصوصا کودکان، هرگز از آنجا زنده برنگشتند...

اما در میان حیرت همگان، هیتلر به روسیه لشکرکشی کرده تا 20کیلومتری مسکو پیشروی میکند، اینجاست که استالین از دنیای امپریالیسم سرمایه داری درخواست تشکیل جبهه ای مشترک برای مقابله با آلمان کرده و بریتانیا و آمریکا از طریق ایران به کمک روسیه می شتابند و قرار گذاشته میشود لهستانی های اسیر در سیبری روسیه را آزاد کرده و به ایران منتقل شوند. بخشی از آنان، زنان و کودکان بودند و بخشی که توان جنگیدن داشتند آموزش دیده به جبهه های جنگ با آلمان منتقل میشوند. جمعا120هزار نفر از طریق خزر وارد انزلی می گردند با اوضاعی اسف انگیز، زار و نزار و مریض احوال...
سالها بعد یکی از آن که در آن زمان دختربچه ای بوده برخورد ایرانیان را چنین توصیف میکند:
«ما یک گروه انسانهای درمانده و ضعیف بودیم و از فرط گرسنگی و بیماریهای گوناگون در حال مرگ بودیم در طول سفر، مدام صدای زنگ می آمد و جسدی به دریا انداخته میشد وقتی به انزلی رسیدیم مردمی دیدیم که به طرف ما آمدند دورمان را گرفتند از حالمان نزارمان پرسیدند، برایمان لباس و غذا و حتی شیرینی آوردند به ما لبخند زدند برایمان باور کردنی نبود به ما لبخند زدند هرگز نپرسیدند پدر و مادرمان کیستند نپرسیدند اعتقاداتمان و دینمان چیست؟ از کجا آمده ایم؟ فقط احساس کردند که ما به کمک شان نیاز داریم...»

و این، زمانیست که خود ایرانیان گرفتار گرسنگی اند، چون تمام وسایل حمل و نقل و راه آهن اختصاص یافته به کمک رسانی و ارسال مهمات به روسیه و پنج و نیم میلیون تُن مهمات به روسیه منتقل کرده اند و در ایران، کرایه ماشین چنان گران گشته که مردم دوباره به استفاده از چهارپایان روی آورده اند! قیمت نان 10 برابر، قیمت برنج 20برابر و چاپ مداوم اسکناس و مرض تیفوس که بیداد میکند و بقول هژیر(وزیر کشور) تیفوس(ارمغان لهستانیها) فقط در تهران، ماهانه هزار نفر قربانی میگیرد و صف دراز نانواییها و اعتراض گرسنگان در آذر 1321 و 20نفر کشته و 700نفر زخمی...
و قوام نخست وزير، در کنفرانسی در حالیکه قرص نانی را روی ميزش گذاشته نشان میدهد و میگوید بزرگترین مشكل من اينست...
اما لبخند ایرانی همچنان به روی میهمانان آواره گشوده است: در تهران برای هزار کودک یتیم لهستانی در دوشان تپه پرورشگاهی ساخته میشود و به «بچه های تهران» معروف میگردند، در باجگیران مشهد، مردمیکه خود در فشارند لهستانی ها را بین خودشان تقسیم میکنند هر خانواده 10 الی 15 نفر...
بعدها کارل بادر می نویسد:
«بچه هايی که با اونيفورمهای لهستانی در خيابانهای لاله زار و اسلامبول قدم ميزدند، دختران و پسران پيش آهنگ لهستانی موبور و چشم آبی که در خيابانهای يوسف آباد و چهارباغ و جلفای اصفهان دوران کودکی خود را گذرانده بودند، چه ارمغانی جز مهمان نوازی ايرانی را با خود به وطن بردند؟»

هیچ چیز زیباتر از لبخند مهربانی نیست مخصوصا اگر نسبت به کودکانی ابراز گردد که از چنگالهای خشونت و درنده خویی سیبری و از ابلیس جنگ، جان بدر برده باشند...

@karkhanedar_mag باز کردن / نظر دهید

2022-08-25 11:56:50 غول‌ های صنعتی جهان در سال ۱۹۷۵ در ۴۶ سال پیش شرکت ملی نفت ایران هشتمین شرکت برتر جهان و دومین شرکت غیر آمریکایی دنیا بود. در آن زمان فقط دو کشور آسیایی در بین ۵۰ شرکت برتر جهان حضور داشتند که کشورهای ایران و ژاپن بودند. ‎


@karkhanedar_mag باز کردن / نظر دهید

2022-08-01 16:12:31 اگر جهان فقط 100 دلار داشته باشد، ثروت مناطق به چه میزان خواهد بود

بیشتر ثروت جهان در آسیا اقیانوسیه، آمریکای شمالی و اروپا متمرکز و تقسیم شده است و 10 کشور ثروتمند حدود 77 دلار یا 77 درصد از ثروت جهانی خانوارها را در اختیار دارند.

باید در نظر داشت که سهم روسیه تنها 0.8 دلار و سهم ایران تنها 0.2 دلار است که جمع سهم دو کشور به 1 دلار می‌رسد.


@karkhanedar_mag باز کردن / نظر دهید

2022-08-01 10:48:18 جامعه شناسي توسعه در آثار محمود دولت آبادی

قاسم خرمي

10 مرداد روز تولد محمود دولت آبادي، رمان نويس شهير ايراني است. او به لحاظ پایگاه اجتماعی، خرده مالک، به لحاظ صنفی و شغلی وابسته به طبقه متوسط و به لحاظ اعتقادی پایبند به درجه ای مذهب سنتی و عرفانی و غیر ایدئولوژیک است و از بابت هویت سیاسی، وابسته به طیف روشنفکران معترض ودرسطح گسترده تر شامل آن دسته از متفکرین پیوند نخورده به هرسه دسته ایدئولوژی های شونیستی، مارکسیستی و اسلامی است .

محمود دولت آبادی نویسنده سیاسی نیست. خود او می گوید: «من مرد سیاست نیستم . اما چه کنم که می بینم، می شنوم، می اندیشم و لاجرم می نویسم». با همه اینها، او از دهه 40 خورشيدي در صدد بود تا نوع تازه ای از مبارزه در قالب جنبش دهقانی – عشیره ای علیه بازمانده های فئودالیسم در دهات و نیز به گفته خودش« بورژوازی حریص تازه و نوظهور در حاشیه شهرها» را شکل دهد.

قربانیان اغلب داستانهای او افراد مهاجر و رانده شده از روستاهاست که امکان سازگاری با محیط حاشیه شهرها را ندارند و دچار بحران و آسیب و عصیان می شوند. در توصیف این شرایط، البته افراط کرد هم تصویری سیاه و یاس آور از زندگی در چشم ما فرو کرد و هم روند شهرنشینی و پیدایی بورژوازی به عنوان مبانی صنعت گستری و توسعه اقتصادی را به پرسش گرفت!

در آثار دولت آبادی رگه های زیادی از تاریخ، مردم شناسی، قوم شناسی، خراسان شناسی و حتی مذهب و ایروتیک و نیز جبر و اقتصاد جود دارد که درک همه آنها، برای خوانندگان آثارش قدری گیج کننده است. فهم رمان های دولت آبادی، بدون فهم زندگی و تجربه زیسته او امکان پذیر نیست. تنهایی و پریشانی دهه ۴۰، مبارزه جویی و طغیان دهه ۵۰ و یاس و سرخوردگی دهه ۶۰ به صور مختلف در ساخت و تکامل ذهنیت او تاثیر گذاشته و به درون آثار او راه یافته است .

او هم در طول چند دهه نویسندگی حرفهای درشتی علیه جامعه ادبی و روشنفکران ایرانی زده و دشمنی های زیادی را حتی در میان هم صنفانش، برانگیخته است.خیلی ها را با دلیل و بی دلیل به سرقت ادبی متهم کرد و آزرد. رضا براهنی می نویسد « حرف های دولت آبادی درباره منتقدان معاصر بدترین دشنام هایی است که در ادبیات معاصر شنیدنی شده است »

با همه اینها دولت آبادی نویسنده بزرگی است. بیش از هر جامعه شناسی توانسته مناسبات ایل و خان و دهقان و کدخدا و دکاندار روستایی و رابطه مهاجران و حاشیه نشینان با بورژوازی شهری را تحلیل کند و شرح دهد.

متن كامل را در لينك زير بخوانيد

https://www.karkhanedar.com/%d9%82%d9%87%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%a8%db%8c-%d9%81%d8%b1%d8%ac%d8%a7%d9%85-%d9%85%d8%ad%d9%85%d9%88%d8%af-%d8%af%d9%88%d9%84%d8%aa-%d8%a2%d8%a8%d8%a7%d8%af%db%8c/ باز کردن / نظر دهید