تویی که روی برگه سفید دراز می‌کشی و روی کتاب‌هایم می‌خوابی و ی | کارنیل
تویی که روی برگه سفید دراز می‌کشی و روی کتاب‌هایم می‌خوابی و یادداشت‌هایم و دفترهایم را مرتب می‌کنی و حروفم را پهلوی هم می‌چینی و خطاهایم را درست می‌کنی پس چطور به مردم بگویم که من شاعرم حال آنکه تویی که می‌نویسی؟
