#شوکران_شعر با هم غزلی ناب از فصیح‌الزمان شیرازی(رضوانی) ر | پایگاه خبری کشکان
#شوکران_شعر
با هم غزلی ناب از فصیح‌الزمان شیرازی(رضوانی) را مرور می کنیم. محسن چاوشی خواننده نام آشنای کشور از این شعر در یکی از ترک‌های آلبوم جدید خود استفاده کرده است.
همه هست آرزويــم كه ببينم از تو رويي چه زيان تو را، كه من هم برَسَم به آرزويي
به كسي جمال خود را ننمــوده اي و بينم همه جا به هـر زبــاني بود از تو گفتـگويي
غم و درد و رنج و محنت، همه مستعد قتلم تو ببُر سر از تـن من، ببَـر از مـيانه گويي
به ره تو بسكه نالم، ز غم تو بسـكه مويم شده‌ام ز ناله نايي، شـده ام ز مويه مويـي
همه خوشدل اينكه مطرب بزند به تار چنگي من از آن خوشم كه چنگي بزنم به تار مويي
چه شود كه راه يابد، سوي آب تشنه كامي؟ چه شود كه كام جويد ز لب تو، كامجويي؟
شود اينكه از تـرحّم دمي اي سحاب رحمت من خشك لب هم آخر ز تو تر كنم گلويي؟
بشكست اگر دل من، به فداي چشم مستت سر خُمّ مي سلامت، شـكند اگر ســبويي
همه موسم تفرّج به چمـن روند و صحرا تو قدم به چشم من نِه بنشين كنار جـويي
نه به باغ ره دهنـدم كـه گلي به كام بويم نه دماغ اينكـه از گل شـنوم به كام بويـي
ز چه شيخ پاك‌دامن، سوي مسجدم بخواند رخ شيخ و سجده گاهي، سر ما و خاك كويي
نه وطن‌پرستي از من، به وطن نموده يادي نه ز من كسي به غربت، بنموده جستجويي
