سیدارتها گفت: «چه دارم که در این باب به تو بگویم، ای راهب ارجم | کافه ادبیات

سیدارتها گفت: «چه دارم که در این باب به تو بگویم، ای راهب ارجمند؟ شاید فقط این‌که تو زیاده می‌جویی! و از فرط جستن چیزی نمی‌یابی!»
گویندا گفت: «چطور؟»
سیدارتها گفت: «وقتی کسی چیزی را می‌جوید، بسیار پیش می‌آید که چشمش جز به مطلوب خود باز نیست و به این سبب نمی‌تواند چیزی بیابد و به دل راه دهد، زیرا جز آنچه می‌جوید فکر نمی‌کند. مقصودی پیش نظر دارد و در بند افسون آن است. جویندگی همان داشتن مقصود است. حال آن‌که یافتن زمانی محقق می‌شود که از هدف آزاد باشی و دل را گشوده بداری.»
‌
‌ سیدارتها
هرمان هسه