اگر تو را دوستِ رنجوری بُوَد، بهرِ رنجش آسایشگاهی باش، و چون د | کافه ادبیات
اگر تو را دوستِ رنجوری بُوَد، بهرِ رنجش آسایشگاهی باش، و چون دوستی در حقت بدی کند، آنگاه بگو: آنچه بر من کردهای بر تو میبخشم؛ اما آنچه با خود کردهای را چهسان توانم بخشید؟
