فقط به تو می‌توانستم عشق بورزم، بی‌آنکه خیانتی به دیگر جنبه‌ها | کافه ادبیات
فقط به تو می‌توانستم عشق بورزم، بی‌آنکه خیانتی به دیگر جنبه‌های زندگی‌ام و انتظاراتش بکنم. برای آنکه کسی باشم که بودم، می‌بایست آنگونه عاشقت بودم که بودم: ثابت، خاموش، دلتنگ. اما از آنجا که به تو عشق ورزیدم، کسی شدم که بودم: یکه، گوشه‌گیر و با نگاهی طنزآلود می‌توان گفت، از آدم فراری.
