■ هر بار که سخنرانی‌ای سیاسی می‌شنوم یا سخنرانی‌های رهبرانما | نیچه و فلسفه 📚
■ هر بار که سخنرانی‌ای سیاسی می‌شنوم یا سخنرانی‌های رهبرانمان را می‌خوانم، از این که سال‌هاست هیچ حرفی که بار انسانی داشته باشد نشنیده ام، به وحشت می‌افتم.
همیشه همان کلمات است که همان دروغ ها را تکرار می‌کند. و این حقیقت که مردم پذیرای آنها هستند که خشم مردم، این دلقک های تو خالی را از بین نبرده است. به نظرم دال بر این واقعیت می‌نماید که مردم اهمیتی به این که چگونه بر آنها حکومت شود نمی‌دهند.
آری راست است، آنها با بخش کاملی از زندگیشان و به اصطلاح "علایق حیاتیشان" بازی می‌کنند آری، بازی!
