مدیریت در گِل مانده! حبیب رمضانخانی اواخر فروردین ۱۳۹۳ بود | خبر/20.30

مدیریت در گِل مانده!
حبیب رمضانخانی


اواخر فروردین ۱۳۹۳ بود که یک کشتی تفریحی در سواحل کره جنوبی با ۳۰۰ سرنشین که بیشتر آن ها دانش آموز بودند، غرق شد. به دنبال آن، نخست وزیر کره جنوبی ضمن پذیرش مسئولیت آن حادثه، با عذرخواهی از مردم، اعلام کرد برای تسلی خاطر مردم و احترام به افکار عمومی از سمت خود استعفا می دهد.

در چند روز گذشته، در اثر سیل تا بدین لحظه بیش از ۶۰ نفر از هموطنان خود را ازدست داده و عده ای مفقود هستند. به اذعان کارشناسان، بخش بزرگی از این تلفات، ناشی از مشکلات و ناکارآمدی مدیریتی و زیرساختی هست که با مدیریت درست، می توانستیم از تلفات آن بکاهیم.

واکنش مسئولان به این فاجعه، نه تنها حتی استعفای یک مدیر درجه چندمی و تسلی افکار عمومی، بلکه راه انداختن یک نمایش مضحک در محل و گرفتن موضع انتقادی نسبت به شرایط بود. به گونه ای که این انگاره شکل گرفت که این مردم مقصر هستند که با ناآگاهی، خود را در مسیر سیل قرار داده و بایستی خسارت وارده را متقبل شوند!

درکشور ما، بسیاری از مسئولان خود را خادم مردم تلقی و تاکید دارند که پست و مقام برایشان ارزشی نداشته و صرفا برای خدمتگزاری در صحنه حاضرند! ولی همین جماعت، برای حفظ و ارتقای سمت، دست به هر اقدامی می زنند! مثلا در روز بعد از حادثه سیل، بررسی می کنند خطر کامل برطرف شده باشد، سپس مکان فاجعه مراجعه و با لباس رسمی به گِل زده و چند عکس برای رسانه ها گرفته و نهایت با ماشین هایی که باید در کار امداد رسانی باشند، با همان چهره و پارچه گِلی در جلسه شورا و مجلس ظاهر می شوند.

این ژست و تصاویر ریاکارانه، فراتر از فاکتور سازی هزینه رفت و آمد و خرید کت شلوار نو و کفش احتمالا برند نایک! که در سیل گلی شد، در رزومه افراد ثبت و به عنوان تعهد و مدیر مردمی بودن زمینه جمع آوری امتیازات کافی و ورود به مرحله بعد را رقم خواهد زد! خاصه اینکه انتخابات مجلس نزدیک و قبای ریاست جمهوری بر تن هر مسئول متعهدی امکانپذیر باشد! بالاخره در جامعه ای که مسئول آن با رزومه پیاده روی در روز اربعین وزیر می شود، چرا پاچه گِلی در راه خدمت بیشتر به مردم! کارگر نیفتد؟
@khabare2030