. به‌احترام #حسین_زمان انتخابات دوم خرداد ۱۳۷۶ اگر اصلاح‌طلبا | Khabgard | خوابگرد
. به‌احترام #حسین_زمان
انتخابات دوم خرداد ۱۳۷۶ اگر اصلاح‌طلبان را، هرچند نه برای همیشه، به دولت رساند، برای حسین زمان نقطه‌‌آغاز سخت‌ترین دورهٔ زندگی‌اش شد تا جایی که سال ۱۳۹۶ پس از ۱۵ سال ممنوع‌الکاری گفت «در این ۱۵ سال که به‌زور و اجبار فعالیت نکردم، به‌اندازهٔ ۱۵۰ سال پیر شدم». . در طی بیش از ۱۶ سال، حسین زمان بسیار تلاش کرد تا حق خود برای برگزاری کنسرت و انتشار آلبوم موسیقی را پس بگیرد، اما در کنار اعتراض مدام به سانسور، سرخوردگی بزرگش از اصلاح‌طلبانی بود که سال‌ها پای آن‌ها ایستاده و برایشان هزینه داده بود.
سال ۱۳۹۶ در انتقاد از اصلاح‌طلبان دولتی و حکومتی گفت: «برای آرمان‌مان هرچه داشتم را در حد توان هزینه کردم، اما حتی از دوستان نیز حرکت و کمکی ندیدم. هیچ کس جلو نیامد و کمکی نکرد، همدلی و همدردی نکردند... حداقل در زندگی درست تصمیم بگیرند و وقتی مردم و جامعه را فرا می‌خوانند برای یک حرکت، هنگامی که به مقصد رسیدند، مردم را فراموش نکنند و آدم‌ها فقط ابزار و وسیلهٔ رشد خودشان نشود.»
حسین زمان اوائل شهریور ۱۴۰۱، اندک‌زمانی پیش از شروع اعتراضات سراسری «زن زندگی آزادی»، تأکید کرده بود که حاضر نیست «هنرمند فرمایشی» باشد: «می‌دانم چنین رفتاری از سوی یک هنرمند هزینهٔ سنگینی دارد و خود آن را تجربه کرده‌ام، اما ما لباسی به تن کرده‌ایم که تعهدآور است و باید هزینه‌های آن را هم پرداخت کنیم».
حسین زمان به آن‌چه پیش از کشته‌شدن مهسا امینی گفته بود پایبند ماند و در بحبوحهٔ اعتراضات «زن زندگی آزادی» - و احتمالاً در نخستین روزهای درگیرشدن با بیماری سرطان - ترانهٔ اعتراضی «خیابان» را به‌یاد کشته‌شدگان و در حمایت از مردم منتشر کرد و چنین خواند: به هر شلیک پاییزی که برگ از شاخه می‌افتاد به نام زن، به نام زندگی، آزادی گل می‌داد... @KhabGard
