2022-05-07 14:16:48
خشونت خانگی و سیاستهای نژادگرایانه
نویسنده: خانة امن
خشونت خانگی موضوعی است که ابعاد بسیار پرشماری دارد. ابعادی که هرچقدر هم به آنها بپردازیم، باز هم کم به نظر میرسد چرا که موضوعی است که به بسیاری از مسائل بسیار پیچیده و درهمآمیختة دیگر گره خورده است، از جمله شرایط مالی و اقتصادی یک خانوار، مسائلی از جمله بیکاری اعضای فعال خانواده، شرایط محل زندگی از جمله متراژ خانه و تعداد افرادی که با یکدیگر در آن فضا زندگی میکنند و غیره.
اما هنگامی که از خشونت خانگی صحبت میکنیم، موضوعی که بسیار کمتر از دیگر مسائل به چشم میآید و از آن صحبت میشود، مسئلة قومگرایی و نژادگرایی و ارتباط آنها به خشونت خانگی است.
در کشوری مانند کشور فرانسه، مسئلة نژادگرایی در دو بُعد بسیار متفاوت و حتی بسیار متناقض یکدیگر در عرصه مباحثه پیرامون خشونت خانگی به چشم میخورد. کشور فرانسه کشوری اروپای غربی است که تنوع انسانی در آن به لحاظ ملیت، قوم و «نژادی» بسیار رنگارنگ است و این به مسائل بسیاری در تاریخ این کشور مرتبط است که بررسی آن در قالب این بحث جای نمیگیرد. اما آنچه برای ما اینجا و پیرامون مثال کشور فرانسه مهم است این است که این کشور، کشوری با نرخ بالای زنکُشی است. هر ساله صدها زن به دست شریک زندگی پیشین یا فعلیشان در این کشور به قتل میرسند اما رنگینپوستان و زنان غیر سفیدپوست و یا غیر فرانسوی در این زمینه از بسیاری مباحث جای گذاشته شدهاند یا بالعکس از شرایط آنها در راستای سیاستهای ضد مهاجرت و نژادپرستانة عمومی و دولتی استفاده میشود.
هنگامی که از زنان به قتل رسیده در نتیجة خشونت خانگی در کشور فرانسه صحبت میکنیم، عموماً صحبت از زنان فرانسوی و سفیدپوست است. زنان غیر فرانسوی و غیر سفیدپوست از آنجا که در ردههای اولویتی پایینتری قرار دارند و متعلق به طبقات اجتماعی محرومتری هستند، بسیار کمتر از زنان دیگر به این آمارها و بحثها و حتی کنشگری در این زمینه راه داشتهاند.
در عوض، هنگامی که سیاستهای ضد مهاجرتی و ضد رنگینپوستان خود را در عرصههای مختلف زندگی این افراد باز مینمایاند، شاهد بازنمایی و حتی بازنماییهای اغراقآمیز از وضعیت زنان با پیشینة مهاجر و رنگینپوست و یا غیر فرانسوی پیرامون مسئلة خشونت خانگی هستیم. این زنان در این سیاستها و این مباحث چنین تصویر میشوند که اگر تحت خشونت خانگی هستند، به سبب فرهنگهایی است که خودشان و خانوادههایشان از آنها میآیند و یا دین و ملیتی که به آن متعلق هستند. مباحثی که معمولاً سیاستهای ضد مهاجرتی و نژادگرایانه/پرستانه را تغذیه میکنند.
به طور کلی میتوان دید که زنان از اقلیتهای قومی یا با پیشینة مهاجر در مباحث رسانهها، سازمانها و ادارات دولتی و جریان اصلی پیرامون خشونت خانگی حضور ندارند. دیده نمیشوند و حتی خشونت علیه آنها نادیده انگاشته شده و توجیه میشود و این تنها متعلق به جامعهای مانند کشور فرانسه نیست. بلکه به طور کلی زنان غیرمرکزنشین، زنانی هستند که نادیده گرفته میشوند. در کشور ایران، چه زنان غیر ایرانی، برای مثال افغانستانی باشند، چه زنان از اقلیتهای قومی مانند زنان کرد و ترک و بلوچ که ساکن پایتخت و طبقات متوسط و بالای آن نیستند.
لینک این مطلب در اینستاگرام
@KhanehAmnTelegram
437 viewsedited 11:16