اخیرا مقاله‌ای رو خوندم که به تفاوت دو نگاه تراژدی و کمدی و تاثیر اون بر نادوستی می‌پرداخت.
#تراژدی و #کمدی فقط دو سبک ادبی نیستند، بلکه دو نوع جهانبینی و #روایت مختلف از هستی‌اند. این نگاه در ذهن و زبان ما جاریست و زیست‌جهان ما را شکل می‌دهد.
در واقع برداشت ما از واقعیت هستی است که این تمایز را شکل می‌دهد.
تراژدی؛ برداشتی تلخ، قطعی، جانفرسا، جدی، توام با ناکامی‌های مکرر، متکی بر نظم، متکی بر امور آشنا، مصر به همگرایی، یکدندگی، ایده‌ال گرایی، جزم‌اندیشی و تمایل به طبقه‌بندی دنیا
کمدی
با برداشتی خنده‌دار، توام با تخیل، نرمش‌پذیر، منعطف با درک پیچیدگی و طیفی بودن هستی، رقصنده با جهان سیال و نامطمئن، تمایل به تجربه‌کردن راه‌های نرفته، مشتاق واگرایی، بازیگوشی، بازاندیشی، واقع‌گرایی، صلح‌جویی و گفتگو
و اما نکته قابل تامل؛ ما در کار و زندگی خود جهان را چگونه تفسیر می‌کنیم؟
تراژیک یا کمدی؟
عنوان مقاله؛ نگرش تراژیک و نادوستی
نوشته مهدی کمپانی زارع
منبع کتاب؛ هزینه‌های نجومی #نادوستی
پویش خانه تکانی فرهنگی
@khanetekanifarhangi
