زهبا

2021-06-30 22:52:37 حقیقت اینه که عبور باید کرد. سریع،فوری،انقلابی عبور باید کرد. باز کردن / نظر دهید

2021-06-30 22:39:10 داشتم فکر میکردم چرا نمیتونم آدم‌ها رو کاملا از زندگیم بندازم بیرون؟ چرا کمرنگ میشن و هیچوقت پاک نمیشن؟
شاید هم پاک بشن نه؟
مثلا چند سال دیگه. یا حتا خیلی سال دیگه
یادم به این حرفم بیوفته، آدمهایی که پاک شدن رو بشمارم و جای خالیشون بهم حس آرامش بده باز کردن / نظر دهید

2021-06-30 22:36:21 دلم میخواد این دختر کنکورش رو بده و رها شه، خوشحال شه و از خوشحالیش خوشحال شم
دلم خوشحالی واقعی میخواد و تجربیات جدید،تصمیم‌های جدید،آرزوهای جدید.
دلم نشستن توی تاریکی و دیدنِ سوسوی چراغ‌های شهر از بلندی رو میخواد باز کردن / نظر دهید

2021-06-30 22:13:56 حالا یک‌بار دیگر برگرد و از همان دور مرا تماشا کن. می‌بینی؟ ما دوباره رشد می‌کنیم.
https://t.me/an_cheshmha باز کردن / نظر دهید

2021-06-29 01:52:38 بازه‌های کوتاهِ زمانی که سخت و کِشدار میگذرن، خیلی عجیب آدم رو تغییر میدن.
اولش اینطور بنظر میاد که آب از آب تکون نخورده. اما خب وقتی برمیگردی خودت رو از دور نگاه کنی انگشت به دهن میمونی باز کردن / نظر دهید

2021-06-29 01:40:25 عزیز دلم حواسم هست خیلی وقته نیستی ادم‌تا حرف داره حالش خوبه اما کسی که حرفش نمیاد باید رفت سراغش بغلش کرد نوازشش کرد بهش بگیم کنارشیم تا این سختیای روبروشو پشت سر بزاره خب ؟ بغل گرم منو و دستای نوازش گزمو روی تمام اون وقتایی که تو لحظه ی سختی خسته شدی رو… باز کردن / نظر دهید

2021-06-29 01:40:03 عزیز دلم حواسم هست خیلی وقته نیستی ادم‌تا حرف داره حالش خوبه اما کسی که حرفش نمیاد باید رفت سراغش بغلش کرد نوازشش کرد بهش بگیم کنارشیم تا این سختیای روبروشو پشت سر بزاره خب ؟
بغل گرم منو و دستای نوازش گزمو روی تمام اون وقتایی که تو لحظه ی سختی خسته شدی رو پذیرا باش و بازم پاشو وزانوتو بتکون و بازم آروم آروم قدم بردار باز کردن / نظر دهید

2021-06-29 01:00:38 فکر کن
تو هیچ وقت نمیفهمی هرکسی توی زندگیش دقیقا با چیا داره دست و پنجه نرم میکنه
و بعد تمامِ خودخواهیت رو خرج میکنی که خودِ بیچاره‌ت رو تبدیل به یکی از اون کثیفیهای جدیدی کنی که حالا اون آدم میونِ همه‌ی مشکلاتش باید باهاشون دست و پنجه نرم کنه. باز کردن / نظر دهید

2021-06-29 00:56:30 بعد از مدتها و وسط همه‌ی شلوغیات و بدبختی‌هام، یه مشت حرف هس که باید بگمشون.
حقیقتا حجم حقارت وجودیِ بعضی آدم‌ها دیوونه کننده‌س
اینکه چقدر راحت به خودشون چه اجازه‌هایی میدن دیوونه کننده‌س
و حجمِ تفاوتشون با واقعیت و تصویر نسبتا بی‌نقصی که از خودشون به نمایش میذارن، بیشتر از هرچیزی ترسناکه. خیلی هم ترسناکه
بعضی روزا فقط فکر میکنم اینا چه زهرمارایی هستن؟ از کجا اومدن؟ خب که چی اصن؟ چیکارشون کنم؟ باز کردن / نظر دهید