Get Mystery Box with random crypto!

وُهومَن اَمشاسِپَند

لوگوی کانال تلگرام khashatra — وُهومَن اَمشاسِپَند و
لوگوی کانال تلگرام khashatra — وُهومَن اَمشاسِپَند
آدرس کانال: @khashatra
دسته بندی ها: دستهبندی نشده
زبان: فارسی
مشترکین: 1.83K
توضیحات از کانال

به خشنودی اهورامزدا امیدوارم مطالب درگاه مورد بهره ی شما دوستان و پسند هم کیشان گرامی قرار گیرد "ایدون باد"دیدگاه و رای خود را به آی‌دی زیر بفرستید.?@Bozorgmehr2017و جهت گذاشتن تبادل به آی‌دی زیر مراجعه کنید ?@kherad25

Ratings & Reviews

4.50

2 reviews

Reviews can be left only by registered users. All reviews are moderated by admins.

5 stars

1

4 stars

1

3 stars

0

2 stars

0

1 stars

0


آخرین پیام ها

2022-08-03 13:00:18 #نیایش_ئیریَه_ما_ایشوُ

نیایش «ائیریَه‌ ما ایشو»، نیایشی از اوستاست که برای پایداری و گسترش برادری در جهان سروده شده است.

این نماز را اشوزرتشت، در راستای :
استواری، پایداری، فزونی و گسترش برادری جهانی سروده است.

هم چنان که این پیام آور و آموزگار باستانی این شیوه را در خویش ؛
برانگیخت،
برخاست،
تلاش کرد،
آن گاه کامیاب شد، به آرزوی خود رسید و سرانجام بنیان گزار دین و آیین راستی برپایه خرد شد.

اشوزرتشت در این سرود خواستار است تا انجمن دوستی جهان که همه ی آرزوی آن‌ را دارند، پدید آید و در آن که هر کاری بر اندیشه‌ ی‌ نیک استوار باشد.

آ. اَئیریِه. مَا. ایشُو. رَفِذرَائی. جَنتو.
نَره بِیَس‌چا. ناری‌بِیَس‌چا. زرثوشترَهِ.
وَنگههِ‌اوش. رَفِذرَائی. مَنَنگهُو.
یا. دَئِنا. وَئریم. هَنَات. میژدِم.
اَشِهیا. یاسا. اَشیم.
یام. ایشیام. اَهوروُ. مَسَتا. مَزداو.

برگردان نیایش :
«بشود که برای یاری و مهربانی مردان و زنان پیرو اندیشه ی اشوزرتشت،
برای یاری و مهربانی که از آن منش‌نیک است،
انجمن دوستی آرزو شده پدید آید،
تا وژدان (:وجدان) هرکس پاداش شایسته را دریابد.
و پاداش راستی به او برسد،
نیک ترین آرزویی که اهورامزدا (دانایی وآگاهی بی کران) می‌پسندد.»

این بند یسنای ۵۴ نام دارد، در پایان سرودِ «وهیشتوایشت گات» و به سبک و شیوه‌ ی گاتاها سروده شده، وزن چامه (:شعر) ی و درون مایه آن نیز با گاتها هماهنگی دارد، از این‌رو، ارج بسیار دارد.

چم (:معنی) «ائیریه‌ما» :
دوست و گروه ویژه‌ای است که به دین زرتشتی پایبندی دارند که در پیام اشوزرتشت «دوستی و برادری» در جهان را می‌رساند.

چم «ایشُو» :
از ریشه ی «وَس» (: آرزو کردن) بوده و به‌چم آرزو شده است.

آموزگار راستی در این نماز، خواستار است تا همه‌ ی مردان و زنان به آرمان خود دست یابند که برای دریافت آن خردمندانه می‌کوشند،
آرمان و پاداش چنین خواسته ای زندگانی خوش و خرم، دراز و دیرپا در سایه‌ آیین راستی است.

پاداشی که آرامش وژدان و آسایش اندیشه را در پی خواهد داشت. همان که خوش بختی راستین نام دارد،

اهورامزدا (:دانش و آگاهی بی کران) در هستی نیز چنین آرمان و آرزویی را برای جهانیان دارد،
زیرا خواست چنین خدایی، در این است که مرتوگان (:بشر) همه با هم دل بسته، همازور و یک پارچه شوند،
در آبادانی جهان هم کار یک دیگر بوده و همانند انجمنی برای مهرورزی وسازندگی، گردِ هم آیند.

این نیایش در پایان گاتها آمده است و به‌ راستی آفرینی است که اشوزرتشت به پیروان راستی سفارش کرده است.
آفرینی که پیوسته همراه راستی پویان و انجمن دوستی جهانی می‌باشد و خواستار هم بستگی و یک پارچگی جهانیان در یک سازمان اهورایی است.

بُن مایه :
برگرفته از ؛
آذرگشسب، فیروز – ترجمه و تفسیر گاتها سرودهای زرتشت، تهران، انتشارات سازمان فروهر، ۱۳۵۹ خورشیدی
جعفری، علی‌اکبر – ستوت‌یسن، تهران، انتشارات سازمان فروهر، ۱۳۵۹ خورشیدی

@khashatra
187 viewsبردیا, 10:00
باز کردن / نظر دهید
2022-08-02 22:11:12 #مهر_ایزد

در فرهنگ‌های فارسی مهر را ایزدی نشان بر مهر و دوستی و خرد در کارهای مینوی و معنوی دانسته‌اند که در ماه مهر (ماه هفتم از سال خورشیدی) و روز مهر (روز شانزدهم هر ماه) بدو پیوند یافته است و شمارآفریدگان از نیکی و بدی به دست اوست. مهر که در اوستا « میثرَ» خوانده می‌شود، از ایزدان بزرگ پیش از زرتشت است که ایزد فروغ و روشنایی خوانده می‌شود. ایزد مهر نگهبان مهر، محبت، دوستی و عشق، تدبیر برای یافتن دارایی و خواسته‌ها است. مهر به دیگر چم (:معنی) گردونه آفتاب یا خورشید است.

مهر ایزد موکل بر فعالیت‌های است که دو طرف دعوا دارند. هر کجا دو طرف دعوا باشد ایزد مهر به دادگستری، دوستی، قول و قرار، پیمان‌ حاضر است.

مهر یکی از برجسته‌ترین ایزدان در دین زرتشتی است. یکی از سه ایزدانی است که نامش در دوازده ماه سال آمده است. یکی از دراز ترین یشت‌ها به مهریشت ویژه شده است.



فردوسی می‌سراید‌:

«دو مهر است با من که چو آفتاب/ بتابد شب تیره چو بیند آفتاب».

ایزد مهر نماد عشق و زندگی است و به زندگی خانوادگی گرمی می‌دهد. مهر نام آتشکده‌ای نیز بوده است.



فردوسی پیرامون آن می‌سراید:

«چو آذرگشسب و چو خوراد و مهر/فروزان به کردار گردان سپهر»

گل بنفشه نماد مهر ایزد است.

@khashatra
287 viewsبردیا, 19:11
باز کردن / نظر دهید
2022-08-02 22:10:45
#امروز

به روز، پیروز ‌و فرخ روز مهر ایزد
از اَمُرداد ماه به سال ۳۷۶۰ مزدیسنی

برابر با :
چهار شنبه ۱۲ تیر ماه سال ۱۴۰۱ خورشیدی

۳ ( آگوست ) سال ۲۰۲۲ (ترسایی)

مهر = فروغ و روشنایی

@khashatra
593 viewsبردیا, 19:10
باز کردن / نظر دهید
2022-08-02 11:56:09 #دادخواهی_زرتشتیان_کرمان

در بخشی از سفرنامه ی ملافیروز چنین آمده که گروهی از زرتشتیان کرمان جهت دادخواهی به شیراز رفته بودند، زیرا والی کرمان مبلغ هنگفتی را به عنوان جزیه از آن ها خواسته بود.
هنگامی که فیروز و پدرش در شیراز بودند، یکی از آن افراد نزد پدر ملافیروز رفته و ماجرا را به او شرح داد. ملا کاووس نیز دادخواهی آن ها را در یک عریضه برای کریمخان زند نوشت و صبح روز بعد در دیوان خانه، آن گروه زرتشتی را احضار کردند و در جلسه دربار و در مقابل کریمخان و وزرا، شرحی از ستمی که بر آن ها رفته گفته شد.
کریمخان در همان جلسه به منشی خود دستور داد که فرمان همایون را به والی کرمان بنویسند مبنی بر این که هیچ کس حق ندارد پولی افزون بر دیگران به عنوان جزیه از زرتشتیان بگیرد.
پس از صدور این فرمان، آن گروه به خواسته خود رسیده و شادمان به کرمان بازگشتند. پیش از سرودن این بخش، ملافیروز به ستم بر زرتشتیان کرمان در دوران قدیم اشاره کرده بود و می‌گوید از آن زمان چنین سیاستی بر آن ها تحمیل شده بود.

وکیل آمد نشست آن گَه به دیوان
برش بستند صف از خان و سلطان

بشد آقا همان ساعت به درگاه
مر آن بیچارگان را بُرد همراه

به خدمت آنگهی آقا عیان کرد
عریضه داد و یک یک زان بیان کرد

وکیل از حال چون آگاه گردید
ز ستم دیدگان ستم کوتاه گردید

بشد حکم همایون زود صادر
که ستم اندر زمانِ ماست نادر

بیامد منشی و بنوشت فرمان
ابر عمّال و بر والی کرمان

که بنیاد ستم از پا فکندیم
ز هرجا و زِ هر ماوا فکندیم

رعیت را همی خواهیم دلشاد
که باشد از رعیت ملک آباد

به کرمان بر مجوس این ستم دیدم
عجب ستمی بر ایشان من شنیدم

ازین پس آن چه می باشد مقرر
بگیرد مجتنب شو از مکرر

نباید از آن گیری زیاده
برابر کِی یکی گردیده با ده

مرتسم کرد آن منشور را زود
بسی از لطف، تحقیقات فرمود

مران آن بیچگاران را داد فرمان
ز حق دردِ دلشان یافت درمان

ز ایزد آرزوهاشان برآمد
غم و جور و ستم جمله سرآمد

به سد خوبی به کرمان بازگشتند
از آن در خلق با اعزاز گشتند

ز بهدینان سرآمد ستم و بیداد
خدا دادِ ضعیفان داد از داد

ز بابم جمله بهدین شاد گشتند
که از وی زان ستم آزاد گشتند

اگر گویم گزارش های شیراز
کجا آید به گفتن آن همه راز؟

ازینسان کرده شد آن جا فراوان
اگر گویم نیاید آن به پایان.

بُن مایه :

سفرنامه ی ملافیروز،
گردآورنده و گزارنده: #خسرو_کیانراد، تهران؛ هیرُمبا۱۳۹۸خورشیدی

@khashatra
384 viewsبردیا, 08:56
باز کردن / نظر دهید
2022-08-01 22:17:57 #دی_به_مهر

«دی» اوستایی «دَثوش» به چم پروردگار و دادار است.
روزهای دی در هر ماه روزهای نیایش همگانی، به آتشکده رفتن و آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است (روز استراحت).

دی به‌مهر است مهربانی کن
که از همه چیز مهربانی به

روز پانزدهم از هر ماه در گاهشمار زرتشتی دی به‌مهر نام گرفته است. سه روز در هر ماه زرتشتی با پیشوند «دی» همراه است. روزهای هشتم، پانزدهم و بیست‌وسوم ماه زرتشتی كه برای پرهیز از اشتباه با پسوند نام روز پس از خودش شناخته می‌شوند ؛ برای نمونه فردای روز دی‌‌به‌ مهر روز مهر است.


«سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش»

روز دی است خیز و بیار ای نگار مِی
ای ترک، مِی بیار كه تركی گرفت دی
مِی ده برطل و جام كه در بزم خسروی
بنشست شاه شاد ملک ارسلان به مِی

گل کاردک نماد دی به مهر (آفریدگار) است.

@khashatra
403 viewsبردیا, 19:17
باز کردن / نظر دهید
2022-08-01 22:17:41
#امروز

به روز، پیروز ‌و فرخ روز دی به مهر
از اَمُرداد ماه به سال ۳۷۶۰ مزدیسنی

برابر با :
سه شنبه ۱۱ تیر ماه سال ۱۴۰۱ خورشیدی

۲ ( آگوست ) سال ۲۰۲۲ (ترسایی)

دی به مهر = آفریدگار

روز آرامش و نیایش همگانی زرتشتیان

@khashatra
1.3K viewsبردیا, 19:17
باز کردن / نظر دهید
2022-08-01 08:35:21 #دین_در_گذر_زمان‌

#کشتار_زرتشتیان_برازجان_و_جنوب

در زمان "ناصرالدین شاه قاجار"، در اطراف برازجان و به سوی جنوب، "زرتشتیان بی شماری" در روستاهای محصور که همه زرتشتی بودند، زندگی می کردند.

در حدود ۱۳۰ سال پیش، در یکی از این روستاها که اینک به "قتلگاه" معروف است و نامش حالا "مال سیدآل" می باشد و حدود چهل کیلومتر جنوب برازجان به سوی بوشهر و یمین گناوه واقع است، همه "زرتشتی" بوده اند.

روستاهای مذکور، اکنون کم و بیش خالی است و مردم آن آواره شده اند.

حدود سی سال پیش، "شهریار جمشید ورجاوندی" از دوستانِ نگارنده {شادروان موبد رشید شهمردان} و از باشندگان هند که در شرکت نفت ایران در آبادان به کار مشغول بود، روزی با دوستان خویش به عزم گردش در مینی بوس سوار و به سوی گناوه حرکت می کنند.

هنگام برگشت به "قتلگاه" می رسند.

راننده از مسافران خواهش می کند: در این جا دو ساعت توقف کنیم، زیرا منزلم این جاست و فرزندانم را دیدن کنم، شما هم در این دور و بر گردش کنید.

شهریار می گوید : من جایی ندارم.
راننده او را با خود به منزل می برد.

شهریار در آن جا هنگام صحبت، خود را "زرتشتی" معرفی می کند.

اهل خانه با شعف و سرور می گویند : مادر بزرگ ما نیز "زرتشتی" است.
فورا پیرزن را از ورود یک "زرتشتی" خبر می دهند.
زن کهنسالی با عصا در دست، پیشاپیش می آید.
شهریار بلند می شود. پیرزن می گوید : نزدیک میا، نخست "سدره و کشتی" را نشان بده.

شهریار هم "سدره و کشتی" با خود داشته، به او نشان می دهد.

پیرزن با دیدن "سدره و کشتی"، شهریار را در بغل می گیرد و زار زار می گرید.
پس از آرامش، می گوید : از جوانی تا کنون نخستین بار است که در این سامان به دیدن یک "زرتشتی" چشمم روشن شده است.

سپس می گوید : این ها همه فرزندان و نوه و نتیجه ی من هستند که به اسلام درآمده اند.
هنگامی که من جوان بودم، روزی یک "آخوند" برای درآمد خویش به روستای ما وارد می شود.
چون مسلمانی را در این جا نمی بیند، به راه خود می رود.

پس از چند ماه، به اتفاق چند قاتل برمی گردد و مردان و زنان ما را گرفته در آن چاه سر می بُرند و به چاه می اندازند.

بسیاری را سر می بُرند و بقیه را به اجبار مسلمان می کنند.

من فرار کردم و خودم را در محلی پنهان ساختم. پس از رفتن آن ها، برگشتم و تاکنون تنها من در این محل به "دین زرتشتی" باقی ماندم و بقیه مسلمانند.

بسیاری پس از این واقعه، با دلی ناشاد از این روستا خارج شدند. این را نیز بگویم که یک سال پیش از واقعه ی ما، در سه روستای محصور دیگر اطراف که همه زرتشتی بودند، همین رویداد واقع گردید و پس از کشتار دسته جمعی، آن ها را نیز به قبول اسلام مجبور می سازند.

-----------------------------------------

بُن مایه :
برگرفته شده از: نَسکِ (کتابِ)
«تاریخ زرتشتیان پس از ساسانیان»،
نوشته ی رشید شهمردان، رویه ی ۴۶۷

@khashatra
497 viewsبردیا, 05:35
باز کردن / نظر دهید
2022-08-01 05:50:24 #گوش_ایزد

امروز «گوش ایزد» چهاردهمین روز از گاهشمار زرتشتی است. بنابر گاهشمار زرتشتی، هر ماه، ٣٠ روز دارد و هر کدام از این ٣٠ روز، نامی و امروز، روزی است که نامش «گوش» است. گوش، یک ایزد است و عنوان ایزد برای آن‌چیزهایی کاربری دارد که ستودنی هستند، یعنی داده‌های نیک اهورایی که در خور ستایشند. گوش‌ایزد، ستودنی است آن اندازه که هتا یکی از یشت های اوستا، به این ایزد ویژه شده است. «گوش‌یشت» یا «درواسپ‌یشت»، آن یشتی است که در‌ آن از «گوش‌ایزد» سخن رفته است.

واژه‌ی «گِوش» یا «گئوش» بارها در «گاتها» (سروده‌های اشوزرتشت)، در «اوستا» و در نوشته‌های پهلوی آمده است. واژه‌ی گئوش هم چون واژگان بسیار دیگری که چم های گوناگون دارند، چند چم دارد که بی‌گمان باید در جمله معنایش کرد. این واژه به چمار «گیتی» و «مجموعه‌ی آفرینش» و از سویی دیگر به چم «گاو» است، البته این چم یعنی گاو نیز در استوره‌های ایرانی، همان «آفریده»  یا گیتی است. گوش یا گئوش در اوستا هم به چم گاو و هم به چم گیتی آمده است. «اورو» نیز  كه به چم روان است همراه با واژه‌ی گئوش، معنی روان جهان یا روان گاو را می‌رساند. «گئوش‌ارورون» نگاهدار گله‌ها و چارپایان سودمند است. گاو در استوره‌ها، نماد گیتی است و از دیدگاه فلسفی نماد زندگی دنیوی و خاكی است.

بنابر باور ایرانیان گوش‌ایزد، پاسدار و نگهبان جانداران سودمند است که این خویش کاری با چم این ایزد، هم‌خوانی دارد. یعنی آزردن جانداران سودمند به نوعی به چم آزار آفرینش، به چم آزار گیتی‌ست.

ایزد گوش برای پاسداری از جانداران سودمند، به همراهیِ «ماه ایزد» و «رام‌ایزد» به یاریِ «وهمن امشاسپند» می‌شتابد. پس ماه ایزد، رام‌ایزد و گوش‌ایزد، یارانِ «وهمن امشاسپند» در این خویش کاری هستند.

زرتشتیان از دیرباز در این ۴ روز از ریختن خون جانوران و از خوردن گوشت آن‌ها پرهیز می‌کنند و این کار برای نگهبانی از شمار جانوری و سلامتی انسان‌ها انجام می‌شود.

پرهیز از کشتن و خوردن جانوران هم چون یک قرارداد کلی است برای آن‌که در این ۴ روز، جانوران در امان باشند.

تصور کنید که این قرارداد از این دایره‌ی کوچک (هازمان زرتشتی) فراتر رود و جهانیان در این ۴ روز بر خود بایسته بدانند که از کشتن جانوران و خوردن خوراک‌های گوشتی بپرهیزند؛ بی‌گمان که آمار کشتار جانوران به اندازه‌ی بسیاری پایین خواهد آمد و از سویی برای انسان‌ها تمرینی خواهد بود برای خوردن خوراک‌های گیاهی.

روز «گوش‌ایزد» هم چون یک تلنگر، هر ماه، به ما «مجموعه‌ی آفرینش» را یاد آوری می‌کند. گوش‌ایزد، هم چون رام‌ایزد و ماه ایزد و وهمن‌امشاسپند، تلنگری است تا «گیتی» را از یاد نبریم و یادمان نرود که بخشی از این مجموعه هستیم، اگر بخشی از هستی را بیازاریم، آزرده خواهیم شد. گویند در این روز باید جشن گرفت.

سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

گوش‌روز ای نگار مشكین‌ خال،
گوش بربط بگیر و نیک بمال.

من ز بهر سماع خواهم گوش،
بی‌سماعم مدار در هر حال.


اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم) :

پرورش گوش اورون کن، گاو به ورز آموز.


اندرزنامه‌ی آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

به (گوش) اندرون گاو ساله، به مرز،
ببند و بیامرز بر گاو، ورز.

گل میزورس نماد گوش ایزد است.

@khashatra
386 viewsبردیا, 02:50
باز کردن / نظر دهید
2022-08-01 05:50:07
#امروز
نَبُر

به روز، پیروز ‌و فرخ روز گوش ایزد
از اَمُرداد ماه به سال ۳۷۶۰ مزدیسنی

برابر با :
دوشنبه ۱۰ تیر ماه سال ۱۴۰۱ خورشیدی

۱ ( آگوست ) سال ۲۰۲۲ (ترسایی)

گوش = گئوش، روان جهان.

نبُر : پرهیز از کشتن حیوانات سودرسان
پرهیز از خوردن خوراک‌های گوشت دار.

@khashatra
685 viewsبردیا, 02:50
باز کردن / نظر دهید
2022-07-31 09:09:42 #تیر_ایزد

روز «تیر ایزد» سیزدهمین روز هرماه و چهارمین ماه هر سال، در گاهشمار زرتشتی و چهارمین ماه از سال «تیر» نام گرفته است. تیر یا تیشتر، ایزد باران بوده و به یاری او کشتزارها سیراب از باران می‌شوند، هم چنین نگهبان ستوران است. در اوستا «تیریشت» در نیایش ایزد باران است. ستاره ی عطارد تیر نامیده می‌شود و نیز تیری که در کمان نهند و بجهانند. ایرانیان باستان هنگام خشک سالی در این روز آیین ویژه‌ای برگزار می‌کردند و برای خواهش باران و پیروزی تیر ایزد بر دیو خشک سالی(اپوش) به در و دشت می‌رفتند و تیریشت می‌خواندند.

بخشی از یشت های اوستا درباره‌ی این ایزد است. تیر نام ستاره‌ای‌ است كه امروزه آن ‌را «‌شعرای یمانی» یا به لاتین «سیریوس» (Silius) می‌نامیم.


سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :

ای نگار تیر بالا روز تیر
خیز و جام باده ده بر لحن زیر

عاشقی در پرده‌ی عشاق گوی
راه‌های طبع خواه دل‌پذیر


اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم) :

کودک به تیراندازی و نبرد و سواری آموختن فرست.


اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار :

بفرمای بر کودکان روز (تیر) /نبرد و سواری و پرتاب.

گل بنفشه نماد تیر ایزد است.

@khashatra
374 viewsبردیا, 06:09
باز کردن / نظر دهید