#حمیرا_آریانژاد_مرتضوی کاش همان طور که برای تب اندازه و درجه | کانال خاطرات خانه ی پدری
#حمیرا_آریانژاد_مرتضوی
کاش همان طور که برای تب اندازه و درجه ای بود برای غم هم بود کاش مثل دما سنج یک غم سنج داشتیم که هر کسی که غمگین است برایش درجه میگذاشتیم که بگوییم مثلا غم ۳۷ درجه طبیعی است ۳۸ درجه آزار دهنده است ۳۹ درجه غیر قابل تحمل است و ۴۰ درجه کشنده است . پس حواسمان باشد هرگز نگذاریم غم افراد به درجه ۴۰ برسد که بسیار خطر ناک است .
کاش یک غم تراپیست داشتیم که بلافاصله برایمان یک غَم بُر قوی تجویز کند و بگوید "هر ۶ ساعت دوعدد در ضمن قلب شویه فراموش نشود"
کاش وقتی بغض راه گلویمان را میبست با یک آنژیوغم پلاستی راهش را باز میکردند و استنتی از خوشحالی کار میگذاشتند .
کاش متخصصی بود که عصب غمهایمان را میکشید و جایش را باموادی درجه یک از شادی بی و حصر پُر میکرد.
کاش وقتی آنقدر غمگین میشدیم که قلبمان میشکست یک ارتوپد حاذق آن را گچ میگرفت تا آخر عمر .....
واقعا اگر برای سنجش احساس غم و اندوه ، میزانی بود باز هم حاضر میشدیم به راحتی کسی را ناراحت کنیم ... تا آن حد که از غم بمیرد ...
https://t.me/gsbga_yas @khateratekhaneyepedari 《گلسرخ و گل یاس 》
همراه ما باشید در @khateratekhaneyepedari کانال خاطرات خانه پدری
