2022-07-10 15:40:19
ماینفیست یک فمنیست در پانزده پیشنهادچیماندا انگوزی آدیشی چهارمین پیشنهاد«از خطر آنچه فمینیسم مشروط نامیده می شود، آگاه باش.» منظور از فمینیسم مشروط، برابری حقوق زن و مرد تحت شرایطی خاص است.
لطفا این ایده را به طور کامل رد کن، زیرا کم عمق، سطحی و محکوم به شکست است. فمینیست بودن مثل باردار بودن است. تو یا باردار هستی یا نیستی. یا به برابری حقوق زن و مرد ایمان داری یا نداری.
فمینیسم مشروط از استعاره هایی این چنینی بهره می گیرد که «مرد سر است و زن گردن.» یا «مرد راننده است، اما زن در صندلی جلو می نشیند.» بدترین قسمت این مفهوم آن است که مردان را به طور غریزی جنس برتر معرفی می کند، اما تأکید می کند که مردها باید با زنان خوش رفتار باشند.
هرگز! هرگز! حال خوب یک زن به اساس و پایه ای محکم تر از خیرخواهی نیاز دارد.
فمینیسم مشروط از زبان اجازه گرفتن استفاده می کند.
همان طور که میدانی ترزا می، نخست وزیر انگلستان است و یک روزنامه مترقی انگلیسی، شوهر او را به این شیوه توصیف می کند: «فیلیپ می در سیاست به عنوان مردی شناخته شده است که در صندلی عقب نشسته و به همسرش ترزا اجازه داده است تا بدرخشد.» اجازه داده؟! چه عبارت خنده داری!!
حالا بیایید این جمله را بر عکس کنیم. «ترزا می به شوهرش اجازه داده است که بدرخشد.» به نظرتان مفهومی دارد؟
اگر فیلیپ می نخست وزیر بود، شاید به جای این جمله می شنیدیم که همسر فیلیپ او را در پشت صحنه حمایت می کند یا پشت اوست، یا کنار او ایستاده است و از او حمایت می کند، اما هرگز نمیشنیدیم که ترزا به شوهرش اجازه داده است که بدرخشد.
اجازه دادن، واژه ای مشکل ساز است. اجازه با قدرت سروکار دارد. اغلب اوقات اعضای انجمن فمینیسم مشروط نیجریه می گویند: «زنان را به حال خود رها کنید و بگذارید تا جایی که شوهرانشان اجازه می دهند، بلند پروازی کنند. »
شوهر، همراه است. زن نیز دختر مدرسه ای نیست. تا وقتی اجازه گرفتن و اجازه دادن یک سویه استفاده می شود، که اغلب نیز به همین گونه است، زندگی مشترک برابر را تداعی نخواهد کرد.
دیگر مثال فاحش از فمینیسم مشروط گفته مردانی است که می گویند: همسر من مجبور نیست کارهای خانه را انجام دهد، وقتی همسرم سفر است من این کارها را انجام می دهم.»
یادت هست چند سال پیش مطلب عجیبی در مورد من خواندیم و حسابی خندیدیم؟ نویسنده مرا متهم کرده بود که عصبانی هستم.
انگار عصبانیت حسی است که باید از آن شرمنده بود. البته که من عصبانی هستم. من از تبعیض عصبانی هستم. من از جنسیت گرایی عصبانی هستم، اما این روزها به این نتیجه رسیده ام که آنچه مرا بیشتر می آزارد و عصبانی می کند، جنسیت گرایی است نه تبعیض؛ زیرا حس میکنم من تنها کسی هستم که نسبت به جنسیت گرایی،خشم دارد.
من در میان افراد زیادی زندگی میکنم که به راحتی تبعیض نژادی را بیان می کنند، ولی در مورد نابرابری جنسیتی حرفی به میان نمی آورند.
#معرفی_کتاب
#ماینفیست_یک_فمنیست
@khatoonmagazine
55 views12:40
خ
