دلی را کز آسمان و دایرهء افلاک #بزرگترست و فراختر و لطیفتر و ر | خرد درون
دلی را کز آسمان و دایرهء افلاک #بزرگترست و فراختر و لطیفتر و روشنتر، بدان اندیشه و وسوسه چرا باید #تنگ داشتن و عالم خوش را بر خود چو #زندان کردن؟ چگونه روا باشد عالَمِ چو بوستان را بر خود چو زندان کردن؟ همچو کرم پیله، لعابِ اندیشه و وسوسه و خیالاتِ مذموم بر گِرد نهادِ خود #تنیدن و در میان زندانی شدن و خفه شدن! ما آنیم که زندان را بر خود بوستان #گردانیم. چو زندان ما بوستان گردد، بنگر که بوستان ما خود چه #باشد!
