#آسیب_روحی یک هیولای ترسناک و یا یک شیطان #مرموز که ما را | خرد درون
#آسیب_روحی یک هیولای ترسناک و یا یک شیطان #مرموز که ما را وادار به عمل علیه خودمان میکند #نیست.
آسیب روحی تنها انرژی #هضم نشده ی زندگی است. اشکهایی است که هرگز ریخته #نشده است. فریادی در گلو است که هرگز فریاد زده نشده است. لرزشی است که هرگز #نلرزیده است. تنهایی ای ست که هرگز احساس نشده است. احساساتی است که #سرکوب شده اند تا تصویری که از خودمان ساخته ایم دست نخورده باقی بماند.
و این #تقصیر ما نیست ما هرگز نیاموختیم که چگونه #اجازه دهیم تا ترس، خشم و یا سوگ از درون ما به سمت #تکامل عبور کند. ما فقط سعی کردیم از خودمان #محافظت کنیم.
به ما هرگز نشان ندادند که چگونه همه آن احساسات را #لمس کنیم و نسبت به آنها آگاه شویم. بعضی از ما در کودکی به خاطر ،افکار نظرات و یا باورهایمان مسخره و شرمگین #شدیم.
بعضی از ما به خاطر داشتن یا نشان دادن احساساتی خاص #قضاوت و یا #تنبیه شدیم.
بعضی از ما بسیار #نادیده گرفته شدیم تا حدی که گاهی شک کردیم که آیا اصلا وجود داریم؟
همه اینها گذشته است ،حال در فضای #امن اکنون ما می توانیم به وجودِ ناب و دست نخورده خود #متصل شویم و به خود اجازه هر فکری را بدهیم و درک کنیم که قرار نیست توسط یک خدای #کینه توز تنبیه شویم و یا آسیب ببینیم.
همه ما آزادیم تا به هر چیزی #بیاندیشیم. رویاپردازی کنیم، افکار منفی و تاریک داشته باشیم، افکار جنسی و افکار #غیر خدایی داشته باشیم و بدانیم که ،فکر فقط یک فکر است افکار، بر صفحه ی نمایش آگاهی #مجازند که باشند، و آگاهی هرگز قضاوت نمیکند.
قرار نیست با داشتن احساس خشم یا سوگ یا ترس #بمیریم قرار نیست دیوانه شویم و یا اختیارمان از #دستمان برود.
ما میتوانیم درک کنیم که احساسات ما امن هستند و می توانیم به جای #واکنش در برابر آنها بی حس کردن آنها و یا فرار به آنها اجازه #حضور دهیم.
ما می توانیم خطر کنیم و به عشق اجازه #ورود دهیم. اجازه دهیم که بدون نقاب دیده شویم و عمیقترین حقایق وجودمان را #آشکار کنیم. نقایص و آشفتگیهای خود، افکار #مرموز و احساسات خجالت آورمان را بروز دهیم و بگذاریم برای چیزی که هستیم دوست داشته شویم.
تنها #عشق است که آسیب روحی را #شفا میدهد عشق و زمان و صبر و تمایل به ورود به مکانهای دردناک و منقبض و تنهای درون!! @kheradedaroun
