در عالم دو جریان وجود دارد. جریان هدایتگری، که همه هادی هستند و جریان تضلیل که گمراه کننده است. جریان هدایتگری خدا، خودِ خدا بحث جریان است. « الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور...» در جای دیگری از قرآن آمده است: « الله نور السموات و الارض»، امام رضا علیه السلام می فرمایند: «الله نور السموات و الارض ایّ هادی» یعنی خدا راهنماست. یعنی خدا با چراغ روشنگری می کند. روشن می کند تا راه مشخص شود. خدا به افراد نمی گوید چشم بسته قبول کن، بلکه می گوید: ببین بعد قبول کن (فانظروا..) اگر کسی چشمش باز است و نمی بیند، بخاطر این است که جریان طاغوت می خواهد فضا را تاریک کند تا نور به آنها نرسد. ( والذین کفروا اولیائهم الطاغوت یخرجونهم من النور الی الظلمات) جریان تضلیل تاریک می کند تا نبینی و جریان هدایت اگر هم تاریک باشد، روشن می کند تا راه معلوم و مشخص شود. قرآن می فرماید: « فلینظر الانسان الی طعامه» در این زمینه امام رضا علیه‌السلام می فرماید:« من العلم؟» یعنی حتی علم را می آموزی ، ببین از چه کسی می آموزی؟ جریان تضلیل سعی می کند ما را از خدا و قرآن که نور هستند، دور کند. مثلا شبهه می کند که قرآن عربی است و ما فارسی زبانان را چه به آن؟ جواب: قرآن می فرماید:« ما قرآن را عربی آوردیم، چون می خواستیم مفصل حرف بزنیم.» اولین کسی که تکلم مرد به زبان عربی، حضرت اسماعیل علیه السلام است. چون قرار بود معجزه جاوید الهی عربی بیاید. قرآن می خواسته در کوتاهترین کلمات، بیشترین مطالب را عنوان کنند. کلمه عربی به معنای روشن و آشکار است. بقیه زبانها غیر از عربی را عجمی گویند، یعنی گنگ. تمام زبان شناسان اذعان کردند که عربی زبان کاملتری است نسبت به همه زبانها. چون استخراج همه مطالب از قرآن در توان ما نیست، لذا خداوند آنرا با عترت قرار داد. در واقع اینان معلم هستند تا مفاهیم قرآن را بیان کنند. امام علی علیه السلام در پاسخ به ابن عباس نسبت به ترجمه باء بسم الله می گوید، ترجمه این باء هفتاد بار شتر می شود، اگر آنرا برایت شرح دهم. برخی علماء آرزو دارند در آن عالم، سرِ درس ائمه بنشینند و معارف را بیاموزند.
