میخاستم خونه خواهرم برم.گفتم دست خالی نباشم.سر خیابونی که خونه خواهرم بود،وارد یک بقالی شدم، و از بقال پرسیدم که قیمت موز چنده ؟بقال گفت:چهل هزار تومن. گفتم سیب کیلویی چند ؟ گفت:بیست و‌پنج هزار تومن.
در همین لحظه زنی وارد مغازه شد که بقال او را میشناخت.(چون به اسم همدیگر را صدا کردند) زن نگاهی به میوه ها انداخت و قیمت موز و سیب را پرسید و مرد بقال جواب داد : موز کیلویی ده هزار تومن و سیب هشت هزار تومان .. زن گفت : الحمدلله که قیمتها کمی منصفانه شده است و‌نایلونی گرفت و از هر میوه یک‌کیلو برداشت.
من از کار بقال تعجب کردم وخشمگینانه نگاهی به بقال انداخت و خواستم اعتراض کنم که مرد بقال چشمکی به من زد تا چیزی نگویم و صبر کنم تا زن از آنجا برود ...
بقال میوه ها را به زن داد و زن با خوشحالی گفت: خدا از بزرگی کمت نکنه که همیشه قیمتهایت منصفانه است.
همین که زنه از مغازه رفت مرد بقال روبه من کرد و گفت : به خدا قسم من گولت نمیزنم. شوهر این زن دوساله که بر اثر تصادف فوت کرده و این زن دو تا بچه یتیم دارد و از هیچکس کمکی دریافت نمیکند و خودش در خانه برای همسایه ها کار خیاطی و نظافت انجام میدهد.هرگاه می گویم میوه یا هرچه می خواهد مجانی ببرد ناراحت می شود ، اما من دوست دارم به او کمکی کرده باشم و اجری ببرم برای همین قیمت میوه ها را ارزان می گویم ..من با خداوند معامله می کنم و باید رضایت او را جلب کنم . این زن هر هفته یک بار به اینجا می آید به خدا قسم هربار که این زن از من خرید می کند من آن روز چندین برابر روزهای دیگر سود می برم در حالیکه نمیدانم چگونه چنین می شود و این پولها چگونه به من می رسد ... وقتی بقال چنین گفت ،بغض کردم و پیشانی بقال را به خاطر کار زیبایش بوسیدم ...
هرگونه که قرض دهی همانگونه پس می گیری نه اینکه فقط برای پس گرفتن آن بلکه بخاطر رضای الله چرا که روزی خواهد آمد که همه فقیر و درمانده دربرابر الله می ایستیم و صدقه دهنده پاداش خود را خواهد گرفت ..
