اسکندر کرمانی، از خبرنگاران، امروز، یک روز پس از زلزله ویرانگر در ولایات پکتیکا و خوست، به ولسوالی برمل ولایت پکتیکا سفر کرد و چشم دید‌هایش را نوشته است:
هر روستائی را که می‌بینیم، میخواهند خسارات وارده به خانه‌هایشان را به ما نشان دهند آنها خانه، زندگی و عزیزان خود را از دست داده‌اند. داشته‌هایشان در میان آوارها پراکنده؛ پتوها، گلدان‌ها، پایه‌های تخت‌ها از آوار بیرون زده‌اند.
روستائیان میخواهند جهان ببیند که چگونه زلزله زندگی‌هایشان را تباه کرده‌است. آنها همچنان میخواهند در فهرست دریافت‌کنندگان کمک‌های بشردوستانه نهادهای امدادگر قرار بگیرند.
شماری از نهادهای امدادگر در محل رسیده‌اند، اما واضحا نیاز به نهادهای بیشتر وجود دارد.
مرد کارگری را دیدیم که تازه از پاکستان به روستایش برگشته بود. بیست عضو خانواده‌اش از جمله دخترش در اثر زلزله جان‌باخته بودند. مرد مسنی را دیدیم که حالا مسئول پنج کودکی شده است که پدرشان را از دست داده‌اند. روستا کلا غمگین است.
شماری زیادی از روستائیان حالا در چادرهای موقتی زندگی می‌کنند که بر آوارهای خانه‌هایشان افراشته شده، خانه‌هایی که به هزار زحمت آباد کرده بودند.
@kohsaan
