ایستگاه #موسیقی
چند سال پیش، یک روز زنده یاد «حسن یوسف زمانی» آهنگساز کُرد، به من گفت: چند مدتی است آهنگی برای کوه ساخته ام که خیلی هم دوستش دارم اما هنوز شعری ندارد. از تو می خواهم شعری بر این آهنگ بگذاری.
کسانی که ترانه سرایی کرده اند، می دانند که گذاشتن شعر به روی آهنگ بسیار سخت است، آن هم برای کسی مثل من که تازه ترانه سرایی را آغاز کرده بودم با اینهمه وقتی آهنگ را شنیدم، خیلی به دلم نشست و با آن ارتباط خوبی برقرار کردم و بعد از مدت کوتاهی شعر سروده شد.
آقای یوسف زمانی هم بسیار پسندید، «مرکز حفظ و اشاعه ی موسیقی» هم ایرادی نگرفت و قرار بود زنده یاد «حسین سرشار» آن را بخواند که اجازه ندادند و سپهر آن را خواند. بعد هم به مراتب از رادیو پخش شد یوسف زمانی می خندید و می گفت: شده سرود ما کوهنوردان! در راه کوه همه با هم می خوانیم.
بعد از آن یوسف زمانی به کانادا رفت و من هم به جای دیگری، از سرود کوه و از بقیه کارها بی خبر ماندم تا اینکه آن را در اینترنت پیدا کردم و اکنون آن را با نام آزادگی به شما عزيزان پیشکش می کنم.
صدا: سپهر
پیرایه یغمایی
حسن یوسف زمانی
همطناب «کوه‌گرام» شوید
@KoohGram
