ایستگاه #موسیقی دوش دوش دوش که آن مه لقا خوش ادا، با صفا، با | کوه گرام
ایستگاه #موسیقی
دوش دوش دوش که آن مه لقا خوش ادا، با صفا، با وفا از برم آمد و بنشست برده دین و دلم از دست باز، باز، باز، مرا سوی خود می کشد، می برد، می زند با دو چشم، با دو چشم مست ابرویش، ابرویش پیوست آتش اندر دلم بر زد زان رخ همچو آذر زد سوخت همه خرمنم، یکسره جان و تنم کشته عشقت منم، بد مکن بیش از این، ظلم بی‌حد مکن دوش که آن گرد، گرد گنبد مینا آبله‌گون شد، دو چشم من ز ثریا تند و غضبناک، سخت و سرکش و توسن از در مجلس درآمد آن بت رعنا روی سپیدش، برابر مه گردون موی سیاهش، پسر عم شب یلدا لعبت شیرین، ترش رو گر که ننشیند مدعیانش طمع برند که حلوا
