نابخردی بیپایان؛ از امامزادهصالح تا امامزادهداوود مهدی | کوبه
نابخردی بیپایان؛ از امامزادهصالح تا امامزادهداوود
مهدی فرجی| دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران
صبح روز پنجشنبه ۶مرداد۱۴۰۱، خبری از امامزادهداوود تمام رسانهها و فضای مجازی را پر کرد: تصاویر و فیلمهایی از اطراف رودخانهی کن سولقان نشان میداد این منطقه در سیل غرق شده است و مردمِ سراسیمه از سیل، به امامزاده پناه بردهاند. در فیلمی سیل خروشان درب امامزاده را میشکند و به حیاط آن، بدون اذن ورود -که از شروط ورود به فضای مذهبی است- به امامزادهداوود داخل میشود! در کنار آن، آمار تعداد جانباختگان و آسیبدیدگان حادثه نیز اعلام شد.
اما باید پرسید که دلیل این حادثه چه بود؟ چرا همیشه وقتی که در ایران خبر از سیلهای شهری است، ، آمار از دست رفتن هممیهنانمان و آسیبرسیدن به جان و مال آنها بر اثر سوءمدیریت شهری و طراحی شهری شدت میگیرد؟ چرا سازمان مدیریت بحران که مهمترین وظیفهاش مدیریت بحران است، از بحران پیشگیری نمیکند و همیشه چندی پس از وقوع بحران و حادثه وارد عمل میشود؟ مگر این حادثه برای اولین بار است در این موقع از سال اتفاق میافتد؟ احتمالاً فراموش شده است که سیلی مهیبتر از سیل امامزادهداوود، درست ۳۵ سال و ۲ روز پیش از آن، تجریش، امامزادهصالح و شمیرانات را در ۴مرداد۱۳۶۶ در نوردید...
ادامۀ مطلب را میتوانید در Instant View یا در وبسایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:
عرصهای آزاد برای اندیشیدن دربارهٔ معماری ایران. www.koubeh.com. t.me/koubeh . instagram.com/koubeh_com. linkedin.com/company/koubeh/. ارتباط با کو�...