‌ Do you ever walk by yourself? Or do you always go with ot | Jiddu Krishnamurti

‌
Do you ever walk by yourself? Or do you always go with others? If you go out by yourself sometimes, not too far away because you are young, then you will get to know yourself, what you think, what you feel, what virtue is, what you want to be. Find out. And you cannot find out about yourself if you are always talking, going about with your friends, with half a dozen people. Sit under a tree quietly by yourself; not with a book. Just look at the stars or the sky, the birds, the shape of the leaves. Watch the shadows. Watch the bird across the sky. By being with yourself, sitting quietly under a tree, you begin to understand the workings of your mind, and that is as important as going to class.
 
آیا هرگز به تنهائی قدم زده‌ای؟ یا آیا همیشه با دیگران می‌روی؟ اگر گاهی اوقات به تنهائی بیرون بروی، نه خیلی دور زیرا تو جوان هستی، آنگاه خودت را خواهی شناخت، چه فکری می‌کنی، چه احساس می‌کنی، پارسائی چیست، چه می‌خواهی باشی. کشف کن. و تو اگر همیشه صحبت می‌کنی، با دوستانت بیرون می‌روی، با نیم دو جین مردم، نمی‌توانی دربارۀ خودت چیزهایی کشف کنی. به تنهائی در سکوت زیر درختی بنشین، نه همراه کتاب. فقط به ستاره‌ها و آسمان، پرنده‌ها، و شکل برگ‌ها نگاه کن. سایه‌ها را تماشا کن. پرنده را در وسط آسمان نگاه کن. تو به وسیلۀ بودن با خودت، نشستن در سکوت در زیر درخت، شروع به درک کردن طرز کار ذهنت می‌کنی، و این به مهمی کلاس رفتن است.

از کتاب «خوشبخت کسی‌ست که هیچ است»
جیدو کریشنامورتی

@Krishnamurti