وظايف يك انسان معنوي يك انسان معنوي كيست و چه وظايفي دارد؟ | نشریه خانواده نور(متافیزیک)
وظايف يك انسان معنوي
يك انسان معنوي كيست و چه وظايفي دارد؟ در درجه اول فردي است که اصول و قوانين معنوي را شناسايي كرده و بر طبق آن اصول زندگي مي كند . يك فرد معنوي داراي ويژگيهاي زير است : الف- مسئوليت پذيري يعني در همه احوالات و شرايط مسئوليت تمام اعمالش را چه دروني و چه بيروني به عهده مي گيرد. اوضاع و شرايط ،جامعه و افراد را مسبب وضعيت فعلي خويش نمي داند بلكه مي داند كه نيات، انديشه ها و اعمال وي موجب چنين وضعيتي شده و اين به وي امكان رشد و تصحيح و انجام بهتر دوباره كارها را مي دهد. ب : درك و پذيرش مفهوم یگانگی خداوند ياري از افرادي كه درك سطحي از معنويت دارند و خداوند را به عنوان شخصيت فرض مي كنند . اين درك سطحي يا باعث واپس زدگي از طريق معنوي مي شود يا درصورت پذيرش موجب پرستش شخصيت استاد مي گردد كه هر دو نادرست اند. ج:درک قانون کارما يك انسان معنوي قانون كارما را درك كرده و مي داندكه انديشه ها و افكار اين لحظه آينده اش را شكل مي دهند . بنابر اين مراقب افكارش است و افكاري را در سر مي پروراند كه خواهان عينيت يافتن آن است و او نيز مي داندكه حال او حاصل افكار و نيات گذشته اوست . د: او تمام كارهايش را با نام و نيت خداوند شروع مي كند . هدفش را خدمت به خداوند قرار داده و تمام زندگي او تحت تاثير هدفش قرار گرفته است .وي همواره به ديگران خدمت كرده و از اين طريق خود را مجرايي براي عبور و عملكرد روح قرار مي دهد و همواره از اين نكته ظريف آگاه است كه چگونه بدون دخالت در حريم شخصي افراد به آنان كمك كند . وظايف يک انسان معنوي در قبال خود: الف :خويش انضباطي : عاملي اساسي و مهم در رشد آگاهي فرد مي باشد ب : تسليم :مفهوم تسليم چيست ؟ چگونه مي توان تسليم بود ؟ آيا تسليم به معناي تكيه تام بر روح الهي است ؟ تسليم يكي از مهمترين اركان رشد آگاهي است چرا كه تنها با تسليم است كه اشراق و بصيرت و دانش حقيقي معنوي را كسب كرده و به اقليم خداوند گام مي نهيم . حال اين سوال پيش مي آيدكه به چه كسي بايد تسليم بود ؟ به استاد درون یا "روح الهی-خویشتن حقیقی" بايد تسليم بود .
سعي نابرده در اين راه به جايي نبري —- مزد اگر مي طلبي طاعت استاد ببر
قطع اين مرحله بي همرهي خضر مكن — ظلمات است بترس از خطر گمراهي
اولين گام تسليم ،رها كردن تمام تنش ها و تضاد ها ست . سپردن همه مشكلات و مسائل به استاد درون " روح الهی" و نكته در اينجاست كه فرد درست زماني به اين مرحله يعني تسليم حقيقي مي رسد كه يقين داشته باشد استاد درون، كنترل او را به دست گرفته و او را در جاده معنويت و رسيدن به مقصد حقیقی راهنمايي مي كند .
تسليم به اين معني نيست كه ما هيچ تلاش و كوشش نكنيم بلكه بدين معناست كه علي رغم تلاش مان به نتيجه امر وابسته نباشيم و نتيجه را به استاد درون واگذار كنيم.و نه تنها با زیرکی ها و ترفندهای ذهنی کار رو به انجام رسانده و رها سازی در انتها صورت پذیرد بلکه همواره امورات خویش را بدست فرا ذهن برتر کیهانیمان یا روح الهیمان به انجام برسانیم و با قلبی استوار به جلو حرکت کنیم و این را بدانیم که نتیجه هر چه باشد به نفع ما یا نه؟ درسهایی برای ارتقاء و اعتلای روحیمان کسب کرده ایم. @LightFamily ج: رعايت قانون سكوت :اين قانون به خصوص به معني سكوت در مورد هر آنچه مي باشد که مابين استاد درون و فرد مي گذرد . آدمها معمولاًبه اين قوانين بي توجهي مي كنند خصوصاً اگر اين آزمون ها مربوط به خودشان باشد . حقيقت جو فقط مجاز به بيان تجربياتي است كه براي ديگران درس و نكته اي داشته باشد و موجب رشد آگاهي ديگران مي شود . در غير اينصورت اگر بيان تجربه براي خودستايي و اثبات برتري او باشد وي را ا ز ادامه رشد و تجربه دروني باز مي دارد .شخص بايد اين نكته را به خاطر داشته باشد زيرا به مانند لبه تيغ مي باشد. د: تلاش جهت كسب و ارتقاء آگاهي: تلاش جهت كسب و ارتقاء آگاهي از وظايف ديگر يك انسان معنوي است .زيرا وي مي داندكه كيفيت زندگي افراد ارتباط مستقيم با ميزان آگاهي آن ها دارد. عواملي كه در رشد آگاهي دخالت دارند عبارتند از : 1. توجه دائم ذهن بر روي خدا و مفاهيم برتر و انجام هر كاري با نام او . 2. مطالعه و تحقيق مستدام . 3. درس و تجربه از وقايع زندگي .
يك انسان معنوي بايد بداندكه اين خود اوست كه سطح آگاهي خويش را انتخاب مي كند و اين اوست كه جهان خويش را بنا مي نهد . ونيز بايد بداندكه آنچه امروز هست حاصل جمع تمامي افكار و موجوديتي است كه طي اعصار داشته است . @LightFamily
