سوال از اشو مرشد عزیز، با تهدیدات جنگ‌های اتمی، ما چگونه می | نشریه خانواده نور(متافیزیک)
سوال از اشو
مرشد عزیز، با تهدیدات جنگ‌های اتمی، ما چگونه می‌توانیم “خوش و آرام” بمانیم؟
#پاسخ
جولیا برادلی Julia Bradley، چه کار دیگری می‌توانی بکنی؟ زمان کوتاه است، برقص، آواز بخوان و خوش باش! اگر امکان نابودی اتمی وجود نداشت، اگر تهدیدی در کار نبود، می‌توانستی به‌تعویق بیندازی. می‌توانستی بگویی، “فردا خواهم رقصید.” ولی حالا ممکن است فردایی وجود نداشته باشد؛ نمی‌توانی به‌عقب بیندازی.
این نخستین بار است که فردا مطلقاً مورد تردید قرار دارد تردید همیشه وجود داشته، ولی این بار تردیدِ مطلق وجود دارد. بصورت فردی همیشه تردید وجود داشته: شاید فردا نیاید، حتی شاید نَفَسِ بعدی هم ممکن نباشد بصورت فردی مرگ هرلحظه می‌تواند رخ بدهد؛ ولی این بار، امری جهانی و عمومی است. تمام زمین شاید نابود شود، منفجر شود؛ نه‌تنها انسان‌ها، بلکه پرندگان، حیوانات، درختان، تمام زندگی روی زمین ممکن است ازبین برود. حالا بستگی به خودت دارد جولیا بردلی: می‌توانی گریه و زاری کنی و سرت را به دیوار بکوبی؛ این خطر و تهدید نابودی اتمی را متوقف نخواهد کرد درواقع، شاید آن را نزدیک‌تر و سریع‌تر کند؛ زیرا مردمان غمگین، مردمان مصیبت‌زده، مردمانی خطرناک هستند. رنج و بدختی تولید ویرانگری می‌کند.
ولی اگر تمام بشریت بتوانند شروع به رقص و پایکوبی و ضیافت کنند، با دیدن اینکه آن تهدید بسیار نزدیک است…. جنگ جهانی سوم می‌تواند هرلحظه شروع شود. سیاستمداران احمق بقدر کافی انرژی اتمی انباشته کرده‌اند تا این زمین را نه‌تنها یک بار، بلکه هفت بار نابود کنند. مقدار و تعداد بمب‌های اتمی و هیدروژنی انباشته شده چنان زیاد است که می‌توانیم هر انسان را ۷۰۰ بار بکشیم! با اینکه هر فرد فقط یک بار می‌میرد. ولی سیاست‌پیشگان نمی‌خواهند هیچ فرصتی را از دست بدهند پس شما می‌توانید هفتصدبار کشته شوید! نیازی نیست؛ یک بار کافی است زیرا ما فقط یک داستان از رستاخیز شنیده‌ایم و آن هم مربوط به عیسی مسیح است؛ حتی اگر عیسی مسیح هم دوباره رستاخیز پیدا کند و همه رفته باشند، او چه خواهد کرد؟ مجبور است خودکشی کند!
خوش باش! زیرا آنوقت است که امکانی وجود دارد. اگر تمام زمین بتواند پر از خوشی و شادی باشد، امکان نابودی کمتر خواهد بود زیرا چه کسی آن را نابود خواهد کرد؟ ما مردمانی هستیم که می‌توانیم تصمیم بگیریم که می‌خواهیم زندگی کنیم و یا می خواهیم خودکشی کنیم اگر یک حال وهوای تازه‌ای در دنیا خلق کنیم ـــ از شادمانی، از رقص، از آوازخواندن و از مراقبه و از نیایش ـــ و اگر مردم سرشار از سرور و شادی و خنده باشند…. اگر دنیا پر از خنده باشد، هرگونه امکانی هست که ما از یک نابودی اتمی پرهیز کنیم زیرا مردمان شاد نمی‌خواهند نابود کنند؛ می‌خواهند خلق کنند
