۳- مدیوم های کلامی مدیوم های شنوا فقط آنچه را میشنوند بازگو م | نشریه خانواده نور(متافیزیک)

۳- مدیوم های کلامی

مدیوم های شنوا فقط آنچه را میشنوند بازگو میکنند، در صورتیکه مدیوم های گویا غالبا خودشان چیزی نمی شنوند بلکه اندام صوتی آنها مستقیما در اختیار روح قرار میگیرد مانند مدیوم های نویسنده ای که دستشان تحت فرمان مستقیم روح کتابت میکند. وقتیکه روح بخواهد با افراد زنده وارد ارتباط شود از هر عضو مدیوم که برای برقراری رابطه مستعد است استفاده خواهد کرد، یعنی یک مدیوم دستش وسیله ارتباط خواهد بود. دیگری گفتارش وسیله تبادل افکار میشود و سومی از طریق شنوائی واسطه اجرای مقصود میگردد. مدیوم های گویا معمولا بدون اینکه به گفتارشان توجهی داشته باشند سخن میگویند و غالبا مطالبی بر زبان جاری میسازند که بطوری فاحش دور از افکار و معلوماتشان بوده و حتی گاهی خارج از محدوده ادراکشان میباشد.
این مدیوم ها با آنکه به هنگام بیداری و در حال طبیعی سخن میگویند اما موضوع گفتارشان را بندرت بخاطر میسپارند. زبان و حنجره این مدیومها ادواتی هستند که به هنگام ارتباط تحت اختیار روح قرار میگیرند و اشخاص ثالث هم ممکن است از آن طریق با موجودات عالم نامرئی تبادل افکار کنند.
حالت بی خبری همیشه در مدیومهای گویا جنبه مطلق ندارد و افرادی از آنها گاه در لحظه ادای سخن از طریق الهامی به گفتارشان توجه پیدا میکنند. این مورد هم تنوعی از حالات مدیوم است.
@LightFamily