پرسفونی من:تصمیم گرفتم شمارا فراموش کنم و مطمئن باشید فراموش خواهم کرد؛به عقیده و فکر شما بی‌اندازه اهمیت میدادم ولی بی ثباتی آن برمن ثابت شد.دنیا خیلی بزرگ است.من اگر شمارا که صورت آرزو ها و امیال باطنم بودید را از دست داده ام،مسلما در این دنیای بزرگ کسی را پیدا خواهم کرد که به عواطف و احساساتم بی اعتنا نباشد و قدر مرا بداند و به علاوه اگر من شمارا از دست داده‌ام،شما هم در عوض دلی را از دست داده‌اید که تپش های عاشقانه آن را در هیچ جای دیگر نخواهید یافت.
