بالاخره نوروز تموم شد هرکی هفت سین خودشه یکجور چیده بود..... بعضیا هفت سینشون “سنجد“ و “سیر” و “سماق” و “سرکه” و “سیب” و “سبزه” و “سوسن“ـ بود بعضیا هفت سینشون “سکه“ و “سانتافه“ و “سفر خارج “ و “سونا“ و “سگ جیبی” و “ساختمون آنچنانی” و “سرمایه ها“شون. بعضی ها هفت سینشون “ساختمون نیمه کاره” و “سقفایی که چکه میکنه“ و “سکه های پول خرد واسه خرید نون” و “سبد های خالی” و “سیاهی دود هیزم” و “سرمای تنشون” و “سیلی سرخ صورتشون“ـ بعضی ها “سیاهن” بعضی ها “سفید“! بعضیا “سبزن“ و بعضیا “سرخ“! بعضی ها یه سین پر و پیمون “سلامتی“ دارن و نمیبیننش... بعضیا در به در “سکه“هاشون رو ،“سَر به نیست “ میکنن تا سین ”سلامتی“ رو “سَر“شون باشه. بعضیا از سین های دنیا فقط یه “سر پناه” میخوان، بعضیا فقط یه “سرپرست“! بعضیا “سرمست” دنیان و بعضی ها “سرسام“ می گیرن از اینهمه “سردرگمی” هاش! بعضی ها هم بودن که هفت “سین” زندگیشون رو با “صاد “چیدن: صفا ; صداقت ; صمیمیت ; صبر ; صلح ; صلابت و صواب
