واسه رسیدن به اون نقطه که بدونی هیچی نمی‌دونی، ریاضت کشیدن لاز | مانگ میرزایی
واسه رسیدن به اون نقطه که بدونی هیچی نمی‌دونی، ریاضت کشیدن لازمه. اونقدر چوب ندونستن‌هاتو می‌خوری، اونقدر رو حساب دونسته‌هات جلو میری و می‌فهمی اشتباه کردی، اونقدر با اطمینان یه چی میگی و خلافش بهت ثابت میشه، که بالاخره یه روز مجبور میشی کوتاه بیای!
میگن زندگی یه درسی رو اونقدر برات تکرار می‌کنه تا یادش بگیری.
و بزرگ‌ترین درس زندگی به بشر اینه که "تو هیچی نمی‌دونی." "هیچکس هیچی نمی‌دونه."
همه‌ی اونچه همه‌مون می‌دونیم یا فکر می‌کنیم که می‌دونیم، در برابر ندونسته‌هامون هیچه!
ما دانای کل که هیچ دانای هیچ هم نیستیم.
وقتشه سپر تعصب رو بندازیم پایین و دست از قضاوت خودمون و همدیگه برداریم و هر معیاری از خوب و بد یا درست و غلط تو ذهنمونه بریزیم دور.
و با ذهن باز روبه‌رو بشیم با زندگی با قصه زندگی آدما با ویژگی‌های شگفت‌انگیز تک تک موجودات دنیا که تمام لحظه‌های عمرمون کمه واسه کشفشون.
پیش‌بینی‌ها زندگی رو بی‌مزه و گاهی حتی بدمزه می‌کنه. بذاریم لحظه‌ها شگفت زده‌مون کنن. با نگاه تازه به هرچیزی نگاه کنیم.
