چند نکته درباره اظهارات دیروز الهام علیف... اولین چیزی که د | مهدی قاسم زاده
چند نکته درباره اظهارات دیروز الهام علیف...
اولین چیزی که در سخنان دیروز علیف جلب توجه میکند این است که او پیام دیپلماتیک خارج از نزاکت دیپلماتیک خود به ایران را از طریق مصاحبه با #خبرگزاری_آناتولی ترکیه ارسال میکند؛ در حالیکه جمهوری آذربایجان خود، خبرگزاری دولتی دارد!
مصاحبه با خبرگزاری دولتی یک کشور دیگر بمناسبت یک واقعه ملی چون سالگرد جنگ منتج به باز پس‌گیری قره‌باغ اتفاقی است نادر، که یادآور وضعیت استعماری و #تحت‌الحمایگی است! دوم تلاش علیف برای سخن گفتن به لهجه‌ای مضحک است که نه ترکی آذربایجانی است و نه ترکی استانبولی! چیزی بین این دو!
علیف حق ایران برای برگزاری #مانور در اراضی سرزمینی خود را می‌پذیرد (ممنون از لطفش) ولی می‌گوید چرا در ۳۰ سالی که جبراییل و فضولی (مناطق اطراف قره‌باغ که تا پارسال تحت اشغال ارامنه بود) در اختیار ارامنه بود مانور برگزار نکردید؟
علیف به این نکته توجه ندارد که #ارامنه، مانور بین‌المللی آنجا برگزار نمیکردند و مرزهای ایران را به ایستگاه اطلاعاتی اسراییل تبدیل نکرده بودند تا ایران از آنان احساس خطر کند و نیاز به برگزاری مانور ببیند. مانور نظامی واکنشی است به تهدید امنیتی! تهدید امنیتی که علیف با باز کردن پای ترکیه و اسراییل به قفقاز منشا آن بوده است
علیف با قاطعیت از طرف آذربایجانی‌های جهان سخن می‌گوید و از ناراحتی آنها از مانور سخن می‌راند؛ ظاهرا او نیز فریب مُشتی #پان‌ترک پاپتی در شهرهای آذربایجان را خورده و گمان میکند مردم آذربایجان ایراندوستی‌شان را از دست داده‌اند و می‌تواند روی آذربایجانی‌ها حساب کند!
کسی باید علیف را از خواب بیدار کند و بگوید این پان‌ترکانی که تو به عنوان ستون پنجم خودت و #اردوغان، روی آنها حساب میکنی در تبریز ۳ میلیونی ۵-۶ هزار نفر هم نیستند! کمتر گوناز تی‌وی ببین و فریب شارلاتانیسم‌شان را نخور اگر نمیخواهی به سرنوشت ایلچی‌بیک دچار شوی! قدری از پدرت بیاموز که قدرتش را وامدار ایران بود و تا آخر عمرش نیز سعی کرد نسبت به ایران ناسپاسی نکند!
نکته نهایی اینکه علیف می‌گوید ایران چرا بخاطر تجارت با بازار ۲۵ هزار نفری قره‌باغ (شهر خان‌کندی یا استفاناکرت که دولت جدایی‌طلب ارمنی در آنجا باقی است) کشوری را ناراحت میکند که آن را #دوست و برادر عنوان میکند. از نظر علیف دوست و برادر بودن رابطه‌ای است یکسویه از طرف ایران نسبت به آذربایجان... این ایران است که آذربایجان را دوست و برادر میداند و نه آذربایجان!
پ.ن: به چرایی چنین جسارت‌هایی از سوی اردوغان و علیف که با شعرخوانی اردوغان شروع و به اینجا رسید در رشتویی دیگر میپردازم.
