ما الگوی بسیار مناسبی از کرامت را در این بعد در پیامبر(ص) و اه | قول سدید
ما الگوی بسیار مناسبی از کرامت را در این بعد در پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) سراغ داریم؛ ماه مبارک رمضان بهترین فرصت برای این است که أَحْسَنُ الْحَالِ را در خود محقق کنیم که این مهم بدون کرامت ممکن نمی‌شود ... وقتی در دعای ماه رمضان از خدا می‌خواهیم: «اَللّهُمَ غَیِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِکَ» اصل اساسی آن برخورد کریمانه است، کرامتی که اوج آن در زمان ظهور محقق می‌شود، چنان که در دعای رمضانی افتتاح می‌خوانیم: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ؛ خدايا به سوى تو مشتاقيم براى يافتن دولت كريمهاى كه اسلام و اهلش را به آن عزيز گردانى،و نفاق و اهلش را به وسيله آن خوار سازى». رمضان الکریم فرصتی است تا با ایجاد روحیه کرامت در خود فرصت یاری امام زمان(عج) را بیابیم.
باید توجه داشت بدون ارتباط با اهل بیت(ع) در زندگی دنیایی، امکان کریم شدن وجود ندارد؛ از برترین الگوهای این کرامت، امام حسن مجتبی(ع) هستند.
امام حسن مجتبی(ع) در برخوردهای خود ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ را چگونه تبلور می‌دادند؟ مصداقی در این باره ذکر کنید.
از برترین مصادیق چنین رفتاری، برخورد امام حسن(ع) با همسری است که با ایشان ناسازگاری داشت و بیش از پنج مرتبه اقدام به قتل حضرت(ع) کرد! با این حال امام(ع) راضی به طلاق او نشدند و فرمودند: نمی‌خواهم مرتکب حلالی شوم که مورد غضب خدا است!
از این رو، کرامت فقط به مضیف‌خانه‌های حسنی(ع) و سفره‌های گشوده کریم اهل بیت(ع) محدود نمی‌شود.
آمار بالای طلاق امروز در جامعه ما به خاطر پرهیز از رفتارهای کریمانه زوجین و عدم تحمل یکدیگر است.
مهم آنکه این کرامت در طول زندگی امام حسن(ع) استمرار داشت و پس از ایشان در سیره حسینی(ع) ادامه یافته است، چنان که حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در روز عاشورا، و در مواجهه با یکی از فرماندهان سپاه عمر هم با اینکه توان کشتن او را داشتند، فرمودند: دعوای من با شما بر سر دین است، دین من به من اجازه نمی دهد اگر دشمنم زخمی شد و سلاح از دستش افتاد، او را بزنم!
این یعنی مکتب تشیع آمده که همه ما کریم شویم تا جایی که حتی در جنگ با کفار هم باز باید برخورد ما کریمانه باشد؛ اهل بیت(ع) در طول تاریخ الگوی کرامت بوده‌اند کرامتی که در مکتب امیرالمومنین(ع) فرا گرفته‌اند؛ چنان که ایشان حتی از شیری که برایشان آورده بودند برای قاتل خود (ابن‌ملجم که اسیر و در انتظار قصاص بود)، فرستادند!
پیامبر(ص) نیز اسوه کرامت هستند، ایشان در مقابل رفتارهای آزاردهنده همسایه یهودی خود، وقتی مطلع از بیماری او شدند به عیادتش رفتند! ... اینجا پیامبر(ص) به آن همسایه، پول و یا غذا ندادند بلکه با برخورد کریمانه بر وی تاثیر گذاشتند. الگوگیری از چنین رفتارهایی به ویژه از امام مجتبی(ع) رمضان ما را کریم می‌کند.
@mahmoodriazat
