در انتهای زمینم کومه‌یی هست، آنجا که پادرجاییِ خاک همچون رقصِ | کافه نادری☕️
در انتهای زمینم کومه‌یی هست، آنجا که پادرجاییِ خاک همچون رقصِ سراب بر فریبِ عطش تکیه می‌کند در مفصلِ انسان و خدا آری در مفصلِ خاک و پوکم کومه‌یی نااستوار هست، و بادی که بر لُجِّه‌ی تاریک می‌گذرد بر ایوانِ بی‌رونقِ سردم جاروب می‌کشد...
