تا بحال در مورد واژه ی «پوست کلفت» خیلی مطلب خوندیم. یک تعبیر | کافه نادری☕️
تا بحال در مورد واژه ی «پوست کلفت» خیلی مطلب خوندیم. یک تعبیر و چندین معنا! وقتی میگیم یه نفر پوست کلفته، اولین چیزی که راجع بهش به ذهنمون میاد مربوط میشه به دردِ جسمانی! یعنی طرف انقد پوستش کلفته که به این راحتی دردش نمیگیره! ولی درد که فقط درد جسم نیست. آدم بعضی وقتا به یه جایی میرسه که احساس میکنه دیگه هیچی به دردش نمیاره، احساس میکنه انقد پوستش کلفت شده که به این راحتیا دلش با اتفاقای دور و برش نمی لرزه. میدونی؟ عادت به درد خیلیم بد نیست، خوبیش اینه که دیگه از چیزی غافلگیر نمی شی. آدمیزاد تا یه جایی دردشو درد میکشه. تا یه جایی ذهنشو درگیر میکنه. تا یه جایی از آدمای نزدیک خودش توقعاتی داره، بعدش دیگه دلش انقد بزرگ میشه و قد میکشه که احساس میکنه هیچ درد دیگه ای وجود نداره که زخمیش کنه. تهش میخوام اینو بگم: آدمی که با مرگ فرشته های زندگیش امتحان شده، فک کنم بقیه ی امتحانارو خیلی راحت بیست بشه!
