اگر مردم مى دانستند كه در زيارت قبر حضرت حسين عليه السّلام چه فضیلت و آثاری است حتما از شوق و ذوقِ زیارت قالب تهى مى كردند و به خاطر آرزوی زیارت و حسرتها (بر از دست دادن زیارت) نَفَسهايشان به شماره افتاده و قطع می شد...
در روز قيامت نورى به زائر حضرت اعطاء مى شود كه بين مغرب و مشرق از پرتو آن روشن مى گردد و منادى نداء مى كند:
اين كسى است كه از روى شوق و ذوق حضرت امام حسين عليه السّلام را زيارت كرده و پس از اين نداء احدى در قيامت باقى نمى ماند مگر آنكه تمنّا و آرزو مى كند كه ای كاش از زوّار حضرت ابا عبد اللَّه الحسين عليه السّلام مى بود.