خطرباور درونی به فقر سیدجواد جمالی ...فردی را تصور کنید | @Market_Research_Center مرکز مطالعات بازار
خطرباور درونی به فقر
سیدجواد جمالی
...فردی را تصور کنید که در طول روز ساعتها کار و فعالیت میکند به امید آنکه مایحتاج زندگی خود را تامین کند؛ ولی هیچگونه رابطه معناداری بین تلاش خود و اهداف خود نمیبیند. مجموعهای از عوامل (مانند شوک قیمتها، تورم، بیکاری احتمالی و...) سبب میشوند که وی به این درک برسد که شرایط برای وی بد و بدتر میشود.
ماحصل این وضعیت این است که فرد خود را نسبت به گذشته درماندهتر میبیند و کمکم احساس میکند دچار فقر شده است. در صورت تداوم و ماندگاری فقر، احساس فقر، جای خود را به باور و ایمان به فقر و فقیر بودن خواهد داد.
بنرجی در کتاب اقتصاد فقیر خود میگوید، فقرا فقیر هستند؛ چون باور دارند همواره فقیر خواهند ماند.
یک بررسی در کشور هند نشان میدهد فقرا و حلبینشینها به محض اینکه پول اندکی بهدست میآوردند آن را صرف خرید اقلامی مانند سیگار، چای و... میکنند. آنها اعتقاد دارند آینده بهتر به آنها تعلق ندارد، پس باید از زمان حال نهایت لذت را برد، آنها نسبت به آینده کاملا ناامید هستند.
شاید خرید مایحتاج اصلی زندگی برای اقشار ضعیف مستلزم سالها پس انداز کردن باشد. حال تصور کنید بعد از تحمل سختی بسیار و پسانداز کردن وجه مورد نیاز برای خرید کالای مذکور، بر اثر تورم تمام پسانداز فرد از بین برود. از این رو فرد اصلا برای آینده خود برنامهریزی نمیکند و صرفا به امور جاری خود میپردازد، همواره صدایی در گوش او زمزمه میکند، تو نخواهی توانست آن کالا را بخری./روزنامه دنیای اقتصاد