#فولاد #تحقیق_تفحص همانگونه که مستحضر هستید در چند روز اخیر گ | @Market_Research_Center مرکز مطالعات بازار
#فولاد #تحقیق_تفحص
همانگونه که مستحضر هستید در چند روز اخیر گزارش تحقیق و تفحص از شرکت فولاد مبارکه منتشر شده است. بنابه فرمایش برخی از دوستان تصمیم گرفتیم برخی از جنبه های این گزارش را تفسیر کنیم تا جوانب این تخلف قابل توجه بیشتر مورد بحث قرار بگیرد.
1) این گزارش دوره حدود 4 سال را مورد بررسی قرار داده که مربوط به مدیریت آقای عظیمیان بر ابرشرکت صنعتی ایران بوده است. مطابق چیزی که در گزارش تحقیق و تفحص آمده است اصلی ترین هدف بررسی مشکلات ناشی از به کارگیری مدیران سفارشی و تاثیر آن بر منافع عام در این شرکت بوده است. همان مشکلی که ما در بسیاری از شرکت های خصولتی داریم و همچنان ادامه نیز دارد. بخشی از تخلف ها باعث ضرر و زیان مستقیم شرکت شده است و بخشی نیز تخلفاتی است که شاید منجر به ضرر و زیان نشده باشد اما به نوعی قوانین، مقررات و آیین نامه ها رعایت نشده است. مشخص نیست آیا مسیری تعریف شده است که ضرر و زیان هایی که به شرکت وارد شده برگشت داشته باشد یا نه. در واقع بخشی از این عدد با پیگیری قضایی قابل بازگشت به شرکت است و منابع سهامداران عام قابل جبران است.
2) تخلف های صورت گرفته در دوره ی چهار ساله در واقع باعث کاهش سود و ضرر و زیان به سهامداران در آن دوره شده است. در واقع تاثیر این تخلف ها و ضرر و زیان ناشی از آن دایر به گذشته است. البته در صورت ادامه روند مدیریت شرکت به شکل گذشته می توان انتظار داشت در حال حاضر نیز ضرر و زیان های مشابه متوجه سهامداران می شود. اما نکته اساسی این است که ان چیزی که ما به عنوان صورت های مالی در کدال می بینیم، چیزی است که بعد از این تخلف ها به جا مانده و بار مالی اضافی به صورت مالی وارد نمی شود.
3) فولاد مبارکه آینه تمام نمای وضعیت مدیریت شبه دولتی در کشور است. در واقع با مراجعه به سایر شرکت های خصولتی و شبه دولتی بعید است وضعیت بهتری از آن چیزی که در فولاد می بینیم قابل مشاهده باشد. کمااینکه گزارش تحقیق و تفحص از خودروسازها در اوایل دهه ی 90 و گزارش های مشابه دیگر کما بیش همین نتایج را نشان می دهد. متاسفانه انتخاب سلیقه مدیران بنگاه های اقتصادی و سرلوحه قرار گرفتن اهداف غیراقتصادی در این بنگاه ها نتیجه ای جز این ندارد.
4) یکی از نکات با اهمیت رهایی و بی بند و باری در زیرمجموعه های بی شمار این بنگاه های اقتصادی بزرگ است. در واقع به دلیل نبود مدیریت موثر و کنترل و نظارت مناسب از سوی مدیریت ارشد شرکت ها، شاهد آن هستیم که مدیران زیرمجموعه ها به هر شکل دلشان خواسته با منافع عامل برخورد کرده اند. به نظر می رسد بعد نزدیک به 20 سال هلدینگ داری شبه دولتی، خصولتی و حتی خصوصی (به همراه سایر ذینفعان مانند بانک های خصوصی)، مدیران ارشد هلدینگ بیشتر درگیر جلسات بدون نتیجه و گزارش پر کردن بوده اند و مدیران زیرمجموعه ها نیز چون اکثرا تحمیلی بوده اند، هر طور دلشان خواسته منابع عام را به باد داده اند
در ادامه در پست های در مورد سایر اطلاعات این گزارش صحبت خواهد شد
