نمیدونم قهوه خور هستید یا نه ، ولی میخوام از چیزی شروع کنم که | Sina Soleymani
نمیدونم قهوه خور هستید یا نه ، ولی میخوام از چیزی شروع کنم که شاید یکی از قوی ترین روابط عاطفی زندگی رو باهاش دارم : قهوه !
نمیدونم تاحالا به دستگاه قهوه ساز ، این موجود مقدس ، دقت کردید یا نه ولی دو چیز باعث میشه شما دلپذیر ترین قهوه تون رو نوش جان کنید ، اول کیفیت قهوه ای که استفاده میکنید و بعد فیلترها و برنامه دم کردن قهوه توسط قهوه سازتون هست.کیفیت قهوه ای که استفاده میکنید تغییر پذیر نیست و ذاتیه ولی اختیار فیلترها در اختیار شماست. اگر مدتی فیلترهارو عوض نکنید ، بهترین قهوه دنیا رو هم داشته باشید ، قهوه ای کدر و تیره ، به دور از عطر همیشگی خواهید داشت.
واقعیت اینه که همه ما تحلیلگرها و سرمایه گذارها به نوعی همون دستگاه قهوه ساز هستیم. ذهن و مغز ما قهوه هایی هست که استفاده میشه و قدرت ذهنی ما فیلترها و برنامه های دستگاه قهوه ساز هست که همراهی این دو عامل باعث میشه از قهوه مون لذت ببریم یا نه !
بنظر من ، یک تحلیلگر یا سرمایه گذار خوب ، همیشه یک تحلیلگر یا سرمایه گذار خوب باقی میمونه. اما تحت تاثیر سیکل های صعودی و نزولی احساسی ، عاطفی و ... عملکرد قدرت ذهنش تغییر میکنه. بعضی وقتها دریچه های مغزتون انقدر باز میشه که گویی بازار کف دستان شماست و هیچ چیز از چشم شما پنهان نیست. دقیقا در همون لحظه ای که به خودمون میگیم : I'm on Fire و حس میکنیم بازار رو شکست دادیم. در نقطه مقابل هم بعضی اوقات انگار اصلا حس و حال تحلیل و سرمایه گذاری نیست ! انگار حالمون از هرچه سهم و شرکت و صورت مالی و چارت هست بهم میخوره ! انگار نمودار احساسات و عملکرد ذهنمون چسبیده به کف و علاقه ای هم نداره تکون بخوره ! حس خوبی نسبت به موقعیت هایی که باز میکنیم یا میبندیم نداریم و ضریب موفقیت سرمایه گذاری هامون به شدت کاهش پیدا میکنه.
حقیقت اینه که تغییری در کیفیت قهوه شما ایجاد نشده ، ذهنتون تغییر نکرده و چیزی به مغزتون اضافه یا کم نشده ، بلکه قدرت ذهنیتون رو از دست دادید. فیلترهای دستگاه قهوه سازتون نیاز به تعویض دارند.مهمترین دارایی شما در بازارهای مالی ذهن و قدرت ذهنی شماست و سرمایه شما معلول این علت هست. پس به سیکل های صعودی و نزولی ذهنمون احترام بگذاریم ، با ذهنمون مهربان باشیم. بهش سخت نگیریم ، اجبارش نکنیم که حتما در یک مقطع زمانی، بالاترین راندمان رو داشته باشه یا حتی اصلا کار کنه.
اجازه بدید نفس بکشه ، بهش فرصت بدید آزادانه روی صحنه پیروزی هاش شادی کنه یا در غم شکست هاش سوگواری کنه. بعد از اینهمه موفقیت و شکست ، ذهن شما لیاقت این رو داره که مدتی رها باشه. بهش زمان بدید که بره ، بره به هرکجا که میخواد ! درگیر عاشقی بشه ، درگیر خانواده بشه ، درگیر فیلم و موسیقی و کتاب بشه ، یا حتی افسرده بشه ! آزادش بگذارید و بهش دستور ندید. فقط فیلترهاش رو عوض کنید و بگذارید نفس بکشه...
