زندگی در دنیای ابرقهرمانان کرت بیوزیک تو سال 1994 بود که با | Marvel Weekly | مارول ویکلی
زندگی در دنیای ابرقهرمانان
کرت بیوزیک تو سال 1994 بود که با نوشتن مینی سری Marvels تبدیل به ستاره نوظهور دنیای کمیک شد، ستاره ای که سالها بعد داستان های مهمی مثل Avengers Forever، Kang Dynasty، Ultron Unlimited و Thunderbolts رو در انتشارات مارول مینویسه، ولی امروز قرار نیست از داستان های مارولش حرف بزنیم. امروز قراره در مورد سری ای حرف بزنیم که بعد از موفقیت Marvels شروع به نوشتنش کرد، یعنی Astro City.
تصور کنید تو دنیای مارول زندگی میکنید، اما نه به عنوان یه سوپرهیرو، بلکه به عنوان یه آدم عادی. آدم عادی ای که وقتی ثور رو در حال پرواز تو آسمون میبینه دستش رو دراز میکنه به سمتش و بقیه رو صدا میزنه تا ببیننش. کارمندی که هر هفته بخاطر حمله یکی از نژاد های فضایی به زمین نمیتونه به سرکارش به موقع برسه. وکیلی که باید توی دادگاه ثابت کنه کسی که مقتول رو کشته یه اسکرال بوده که به شکل متهم در اومده. پیک موتوری ای که موتورش تو نبرد بین هالک و ابامنیشن له میشه و از کار بیکار میشه. مرد تنهایی هر شب خواب زنی رو میبینه که با اینکه تا حالا تو عمرش اونو ندیده، میدونه که از ته دلش دوستش داره، زنی که تو یکی از نبرد های اونجرز با کنگ فاتح از تایم لاین حذف شده و حالا فقط تو رویاهای این مرد تنها وجود داره.
اما همونطور که گفتم این داستان ها در دنیای مارول نیستند، بلکه در دنیایی مستقل اند. دنیایی که کرت بیوزیک به همراه الکس راس از پایه تمام جزییات و تاریخچه ش رو به طور کامل ساختند، و حالا این تاریخچه و جزییات غنی، ذره به ذره از نگاه انسان های عادی به خواننده توضیح داده میشه. دنیایی که بر اساس کرکتر های معروف مارول و دیسی ساخته شده. اما این کرکتر ها تماما کپی از ورژن های اصلیشان نیستند و جذابیت خودشون رو دارند. کرکتر هایی که وقتی از نگاه یکی از شخصیت های داستان اونا را میبینیم، میشناسیمشون و میفهمیم که برای مثال نقش فنتستیک فور این دنیا را دارند، و ماجراهاشون شبیه به اوناست، شناختی که نویسنده به کمکش زحمت توضیح بیشتر در مورد این کرکترها رو کم کرده و به داستان فعلی خودش میپردازه تا بالاخره در داستان های جلوتر، ما رو با فرست فمیلی (فنتستیک فور دنیای آستروسیتی) به طور کامل آشنا کنه.
یکی دیگه از جذابیت های این سری، تفاوتش با بقیه سری های ابرقهرمانی مستقله. هر بار که نویسنده ای به سراغ ساختن داستانی ابرقهرمانی در دنیای مستقل خودش میره، اونها رو متفاوت تر و دارک تر و خشن تر و حتی گاهی کاملا متضاد چیزی که باید باشن نشون میده تا جذاب ترشون بکنه. اما آستروسیتی به همون فلسفه اوریجینال ابرقهرمان ها پایبند مونده، انسان های خوبی که با قدرت زیادی که به دست آوردند سعی میکنند از بقیه مردم محافظت کنند، حتی اگه گاهی همون مردم ازشون متنفر و بیزار هستند. بیوزیک نمیخواد یه دنیای متفاوت با ابرقهرمان های متفاوت بسازه و بگه که میخوام ابرقهرمان ها رو از داستان های کلیشه ای همیشگی شون نجات بدم. نه، بیوزیک با این سری میخواد بگه، ابرقهرمان ها همونطور که هستند که میتونند باعث نقل شدن داستان هایی واقعگرایانه و انسانی بشن، حتی اگر این داستان واقعگرایانه در مورد نبرد یک گروه ابرانسان که میتونن پرواز کنن و ساختمان ها رو به راحتی بلند کنن، با خدایان کیهانی ایه که برای نابود کردن هستی متحد شدند. بیوزیک با این داستان میخواد بگه که واقعگرایانه بودن به استفاده از قانون های فیزیک برای توجیه قدرت های یک ابرقهرمان یا حذف کردن هرگونه المان فانتزی برای نقل کردن داستان یه ابرقهرمان نمیگن. واقعگرایانه بودن یعنی انسان بودن اون ابرقهرمان.
از این به بعد سعی میکنم اگه باز هم داستان مستقلی خارج از دنیای مارول نظرم رو جلب کرد، درست مثل Astro City براتون توی چنل بزارم، چون با اینکه اینجا چنل ماروله ما همه مون بیشتر از اینکه طرفدار مارول باشیم، طرفدار داستان های خوبیم.
