آسوده لب فرو بسته اى از چون و چرا آسوده ديده بر دوخته اى جز ز | نشر آثار علامه حسن زاده آملی و استاد صمدی آملی

آسوده
لب فرو بسته اى از چون و چرا آسوده
ديده بر دوخته اى جز ز خدا آسوده
در ره دوست فنايى كه بود عين بقا
سر و جانست چو در دست فنا آسوده
برق غيرت قلق و ذوق و عطش آرد و وجد
عزلت و غربت و تسليم و رضا آسوده
آدم آن يوم الهى و شب قدر نسبى است
كه غمايست و عمايست و هبا آسوده
شرف نفس گر آلوده نگردد به هوا
همه نور است و سرور است و بها آسوده
وادى عشق كه يكسر هيمانست و حيا
آنكه او را هيمان است و حيا آسوده
آرزويى است كه گويا نشود روزى ما
با تنى چند زاخوان صفا آسوده
گفتم ايدل مثل منصب دنياى وى چيست ؟
گفت خاموش كه درويش گدا آسوده
رشته مهر و وفا تا نشود بگسسته
باش بر عهد الستى به بلى آسوده
بى نيازى تو آورد حسن را بى نياز
به نماز است و به قرآن و دعا آسوده