تقویت نهادهای مردمی حلقه گمشده حکمرانی خوب در جامعه ایران است. | توسعه مشهد
تقویت نهادهای مردمی حلقه گمشده حکمرانی خوب در جامعه ایران است. برای اصلاح شیوه های حکمرانی باید این دو وجه را مد نظر قرار داد: اول : تربیت نیروهای متخصص برای تولید دانش حکمرانی دوم: اصلاح فرآیندها و رویکردهای حکمرانی
در این میان دو مفهوم تنظیم گری و تسهیل گری نقش اساسی در بهبود شیوه های حکمرانی دارد. این دو مفهوم مبتنی بر اصلاح روابط دولت و مردم می باشد.
حاکمیت تنظیم گر از مداخله در فعالیتهای گوناگون در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نقش تنظیم گر این فعالیتها به نفع عموم جامعه را دارد به این معنی که با وضع قوانین و مقررات روابط بین اجزاء جامعه را به گونه ای تنظیم می نماید که حداکثر منفعت برای عموم فراهم شود. اما مطالبه تنظیم گری باید از سوی نهادهای مردمی رخ دهد. نهادهای مردمی که در حوزه های خاصی مانند شهرسازی، حقوق، محیط زیست، زنان و خانواده، معلولین، آسیبهای اجتماعی، تعلیم و تربیت و ... با مشارکت متخصصین در آن حوزه تشکیل شده و فعالیت می نمایند.
حاکمیت تسهیل گر نیز از مداخله در فعالیتهای اجرایی تا حد امکان خودداری کرده و فعالیت بخش خصوصی و مردمی را در ارائه خدمات تسهیل می نماید. در رویکرد تسهیلگری، حاکمیت با پرهیز از تصدی گری، امور مختلف را به مردم واگذار کرده و تلاش می نماید با وضع قوانین و مقررات مناسب و اصلاح شیوه های حکمرانی، اختیارات بیشتری به آنها بدهد.
حال اگر بخواهیم به دو وجهی که در ابتدا ذکر شد برگردیم، جریان اصلاحی، باید تقویت نهادهای مردمی و تشویق شهروندان، خصوصا متخصصین، به عضویت در این نهادها را اولویت خود قراردهد و ضمن جداسازی نقش نهادهای سیاسی و احزاب از نهادهای تنظیم گر مردمی که ذکر شد، تلاش نماید به مشکلات جامعه بصورت تخصصی و از طریق این نهادها ورود کرده و ضمن ارزیابی و نقد تخصصی هر کدام از رفتارهای حاکمیت، نسبت به مطالبه شیوه های درست و مؤثر اقدام نماید.
نمونه هایی از رفتارهای تنظیم گرانه در شهر مشهد را می توان فعالیت نهادهای مردمی و تخصصی( سمنها) در موضوع بافت پیرامون حرم مطهر و کمربند جنوبی نام برد.در هردوی این موارد مطالبه سمنها موجب تغییر قوانین و طرحهای شهری شد. جالب آن است که در این دو پرونده، نیروهایی از جریان اصلاح طلب و اصولگرا در کنار هم به مطالبه گری پرداختند.
این گونه فعالیتها در درازمدت ضمن کمک به تربیت نیروهای متخصص در آن حوزه که بعدها می توانند نقش آفرین باشند، باعث اصلاح برخی روندها شوند.
