2023-05-13 21:33:43
با "کمبود نیروی کار" مواجهیم / حقیقتی در اقتصاد ایران که نمیدانیم تلخ است یا شیرین!؟ ایرنا گزارش داد: سیدصولت مرتضوی، وزیر کار، روز جمعه گذشته طی سخنانی در سفر به شهرستان دلیجان(در استان مرکزی) طی سخنانی گفته است:
"یکی از مشکلات واحدهای تولیدی این شهرستان، نبود نیروی انسانی و کارگر است که باید حمایت شود، چراکه دو شهرستان دلیجان و محلات برای توسعه این شهرستانها و توسعه واحدهای تولیدی، ۳ هزار نفر نیروی کار نیاز دارد که در یک نگاه آمایشی از سایر مناطق، باید مشکل نیروی کار این شهرستانها تامین شود. "
صحبتهای وزیر کار، حکایت دردی ناگفته است که البته بسیاری از مدعیان اقتصاد و سیاست جرأت بیانش را ندارند... و آن معضل "کمبود نیروی کار در ایران" است.
معضلی که پروپاگاندای کلمه "بیکاری" و ادعای نبود شغل در ایران برای پنهانسازی آن تقلا میکند تا مردم متوجهش نشوند.
بله! حقیقت اینست که نرخ بیکاری تکرقمی و پایین در اقتصاد ایران به مرور آثار خودش را نشان میدهد که میتوان گفت بارزترین آنها نیز بروز پدیده "بیکاری شیک" و معضل "کمبود نیروی کار و کارگران مهارتپیشه" در ایران است. آنچه که وزیر کار مبنی بر نیاز ۳ هزار نفری نیروی کار در واحدهای تولیدی دو شهرستان گفته؛ پیش از این در کلام برخی دیگر از مقامات محلی نیز تکرار شده است.
مثلا چند هفته قبل بود که امام جمعه سمنان نیز در سخنانی به معضل کمبود نیروی کار برای واحدهای تولیدی در این استان اشاره کرده بود.
دقت شود که در اقتصادهای پویا و تولیدمحور، بایستی درباره کار؛ فرهنگسازیهای زیادی صورت بگیرد زیرا پدیده "بیکاری شیک" از اینجا بروز پیدا میکند که کارجویان به دلیل برخورداری از سطحی از معیشت در نتیجه ارزانی غذا و مالیات و سوخت؛ تن به شغلهایی با درآمد کم نمیدهند و اغلب در سودای مشاغل پشتمیزی هستند. فلذا اقتصاد تولید محور با مشکل کمبود نیروی کار مواجه میشود. مشکلی تا آن اندازه جدی که حتی میتواند منجر به واردات نیروی کار نیز بشود. (حضور گسترده اتباع خارجی در بسیاری از مشاغل در ایران طلیعه همین امر است)
دقت شود که البته مسئله واردات نیروی کار یک ذنب لایغفر نیست. اما اولا به این شرط که فرهنگسازی خوبی در بحث کار در داخل کشور صورت گرفته باشد و عنصر بیکار داخلی وجود نداشته باشد و ثانیا پیوستهای امنیتی و اجتماعی مسئله واردات نیروی کار نیز مد نظر مسئولان قرار گیرد.
وقتی قرار است اتباع خارجی بصورت گسترده وارد کشور شوند و کار کنند حتما بایستی به نیازهای آنها مثل ازدواج، بیمه، درمان، تفریح و از همه مهمتر "فرهنگ پذیری اجتماعی و سیاسی" (به معنی انقیاد در برابر قوانین موضوعه کشور میزبان) توجه شود. همچنانکه باید به مسائل و پیوستهایی مثل اختلاط خونی و ژنتیکی، میزان تطابق قومی، مسائل امنیتی و ... توجه داشت.
منحیثالمجموع باید این حقیقت را پذیرفت که اقتصاد ایران به مرحلهای رسیده که دیگر با مشکل و معضل بیکاری مواجه نیست و فضای ذهن جامعه باید به استقبال این حقیقت برود. زیرا استقبال از این حقیقت به معنی آغاز فرهنگپذیری در بحث اعراض از مشاغل پشت میزی و رواج پذیرش مشاغل متنوع است.
بایستی تأکید کرد که رواج دادن فرهنگ پذیرش مشاغل غیر پشت میزی البته همراه با پیوست عقلانی لزوم توجه به مقولاتی مثل مسکن کارگری همراه است.
نمیشود از جامعه و جوانان توقع داشت که هر شغلی را بپذیرند بیآنکه به تأمین معیشت خود از قِبل آن شغل فکر نکنند!
از همین روست که به نظر میرسد مسئولان دولتی باید برای برخورداری مشاغل حقوق کارگری از امکاناتی مثل "مسکن، خودرو، مالیات کم و تفریح" سیاستهای دقیق و راهگشایی را مد نظر قرار دهند.
این خردمندی یقینا در علاقمند شدن بیشتر افکار عمومی به سمت پذیرش مشاغل با حقوق کارگری تأثیر شگرفی دارد و ایضا اثرات مثبت خود را در "افزایش تولید" نیز نشان خواهد داد.
@mashreghnews_channel
10.4K views., 18:33