اونقدری که به غذای جسممون اهمیت میدیم ، آیا حواسمون به گرسنگی | روانشناسی و پزشکی
اونقدری که به غذای جسممون اهمیت میدیم ، آیا حواسمون به گرسنگی روانمون هم هست؟
تا حالا به صدای غار و غور اون توجهی کردیم؟ (بی حوصلیگیها، ناامیدیها، اعتماد به نفس پایین و ...غار و غورهای روانمون هستند)
تا حالا ازش پرسیدیم که چه غذایی می خواد؟ تا حالا به این فکر کردیم که چند ساله که گرسنه نگهش داشتیم؟ آیا متوجه آسیب هایی که از این گرسنگی بهش وارد شده، هستیم؟ آیا تصمیم داریم که کاری براش انجام بدیم و غذاهای متناسبش رو براش تهیه کنیم؟ البته این موضوع رو می تونیم طور دیگه ای هم نگاه کنیم تا حالا چه کارهایی برای تغذیه روانی دیگران انجام دادیم؟
وقتی کسی رو از نظر جسمی سیر کنیم ، اثرش می تونه کوتاه مدت باشه، ولی وقتی مثلا از دیگران حسن جویی می کنیم و روانش رو غذا میدیم، ماندگاریش خیلی زیاده.
تو دوست عزیز ،لطفا غذاهای سالم روحی ای که می تونه هم برای خودت و هم برای دیگران مفید باشه رو بنویس. تا از این به بعد در برنامه تغذیه روزانه مون قرار بدیم
همینطور می تونی به غذاهای ناسالم روانی هم اشاره کنی تا از برنامه غذایی مون حذفش کنیم ...!!
