#پرواز_روح خروج از بدن، مزيت يا فرار از شرايط موجود... عاد | برونفکنی (پرواز روح)

#پرواز_روح

خروج از بدن، مزيت يا فرار از شرايط موجود...

عادت به چيزهای خوب نيز نوعی اعتياد است و وابستگی به بار می آورد. خروج از بدن اگر به قصد خودشناسی و رسيدن به تكامل از نظر روحی باشد، لازمه سعادت زندگی است، ولی اگر نيت ديگری در پشت اين عمل باشد، سرانجام فرد را به وادی پوچی و سرگردانی هدايت خواهد كرد. يكی ديگر از عوامل خروج از بدن های بی هدف، درک لدتی روحانی است و فرد بعد از اولين درک، نوعی اعتياد فرازمينی را تجربه می كند و بعد از آن هر بار نه به قصد خودشناسی، كه به قصد درک آن لذت اقدام به خروج می كند.

گاهی برخی افراد، نوعی رابطه يا زندگی دو نفره را در حين خروج های اختری آغاز می كنند كه در اين گونه موارد فرد ديگر از واقعيتی به نام زندگی فيزيكی در روی زمين لذت نمی برد و زندگی ديگری در ابعاد ديگر را شروع می كند. لذت يا اعتياد اين كار باعث می شود فرد كم كم به زندگی در ابعاد ديگر اعتياد پيدا كند و زندگی فيزيكی همانند گذشته ديگر برای او لذتبخش و هيجان انگيز نيست. چنين اعتيادی در نهايت به نابودی بدن فيزيكی منجر خواهد شد و فرد ذره ذره خود را نابود خواهد كرد.

در برخی حالات ديگر، فرد آنچنان در روياهای روحانی غوطه ور است كه ديگر جهان فيزيكی و بيداری برای او نوعی شكنجه محسوب می شود. او در جهان تخيلی و يا طبقه اختری آزاد تر و قدرتمندتر و رها تر است و به همين خاطر ديگر تحمل قفسی به نام تن يا جسم فيزيكی برای او مشقت بار است.

لازم به ذكر است كه در اين نوع اعتيادها، فرد ديگر به شناخت و خودشناسی و تكامل روحی كوچكترين اهميتی قائل نيست و به دنبال نوعی لذت و هيجان است كه او را ارضاء نمايد. آنها از درد و رنجی كه در جهان فيزيكی بر آنها مستولی است می خواهند بگريزند و يكی از اولين دستمايه ها برای اين گونه افراد، خروج از بدن فيزيكی است.
(در افرادی كه دچار معوليت های بدنی هستند و توانايی خروج از بدن دارند، اين موارد بيشتر ديده می شود.)

دكتر مايكل نيوتن در اين باره می نويسد:
« وقتي كسی می گويد علاقه مند است خودش را با تجربه خروج از بدن تنظيم كند و به تجسم عوالم آسمانی بپردازد، می دانم كه در او بايد به دنبال مشكل بگردم. البته ممكن است علت فقط كنجكاوی باشد، اما شوق بيش از حد به خارج شدن از خود، نشان دهنده ی ميل به فرار از واقعيت موجود است.»
( سرنوشت ارواح - مايكل نيوتن - ص 108)

در نهايت بايد گفت، خروج از بدن اگرچه در بيشتر موارد به خودشناسی و خداشناسی ارتباط دارد، ولی در مواردی نيز به تباهی و سرگردانی افراد منجر می شود. بهتر است قبل از انجام هر عملی، هدف از انجام آن نيز مشخص شود.
@mavara_obe