دانش آموز : وای آقای دلاوری خوش به حالتون خوش به حال اونایی ک | محافظ کانال مدراد
دانش آموز : وای آقای دلاوری خوش به حالتون خوش به حال اونایی ک به موفقیت رسیدم خوش به حال اونایی ک همش درس میخونن و تلاش میکنن واقعا نمیدونم کاش منم زود تر به فکرش میرفتم نمیدونم واقعا اینا اول مثل من بودن بعد چی کار کردن بعضی وقتا میگم شاید هوش و استعداد من کمه نمیدونم واقعا اگه نیست پس چرا هر چی تلاش میکنم از نقطه صفر نمیرم رو پله اول من باید صد تا پله رو برم بالا اما ثابت وایستادم فقط انگار دارم درجا میزنم
جواب من :
اغلب ادمایی که واقعی و غیر شانسی موفق شدن از تاریک ترین نقاط خودشونو به نوری که میدیدن رسوندن و نتیجه ی این تغییر از سیاه به سفید بستگی به قدرت درونیت و بزرگی رویات و از همه مهم تر مسئولیت پذیری ات داره
قبل اینکه به موفقیت برسی باید مثل یه ادم موفق زندگی کنی
ادم موفق ناامید میشه و یه جوری رفتار میکنه که کسی ضعفشو حس نمیکنه ادم موفق به پای نابودی ممکنه برسه حتی ممکنه زندگیش به مو برسه و پاره هم بشه ولی دوباره زندگیشو گره میزنه و ادامه میده
ادم موفق هم زخمی میشه اما بلده به وقتش زخمشو پانسمان کنه
فقط تفاوت ادم موفق با ادم نرمال و معمولی نحوه ی رفتارش موقع خستگی ها و غم هاشه
اینکه بتونی موقعی که حالت خوب نیست باز هم به مسئولیتت ادامه بدی این یعنی تو منظمی و این یعنی تو لایق رسیدن به چیزی هستی که بقیه در رسیدن بهش ناتوانن
ایا این ویژگی ژنتیکی و ذاتیه؟ ژنتیک تاثیر داره ولی اصل ماجرا با تمرین به دست میاد حتی با تحقیر به دست میاد
روزی که درد رو حس میکنی دو حالت داره یا یه ادم خفن و قدرتمند میشی یا یه ادمی که جا میزنه
