علت گریه طولانی امام سجاد(علیه السلام) عن الصادق(ع): أَمَّا | Mehdi Sheikhi

علت گریه طولانی امام سجاد(علیه السلام)

عن الصادق(ع): أَمَّا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ فَبَكَى عَلَى الْحُسَيْنِ (ع) عِشْرِينَ سَنَةً أَوْ أَرْبَعِينَ وَ مَا وُضِعَ طَعَامٌ بَيْنَ يَدَيْهِ إِلَّا بَكَى حَتَّى قَالَ مَوْلًى لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ قَالَ إِنَّما أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ إِنِّي لَمْ أَذْكُرْ مَصْرَعَ بَنِي فَاطِمَةَ إِلَّا خَنَقَتْنِي الْعَبْرَة.

امام صادق(علیه السلام) فرمود:
علی بن حسین بیست سال گریست و هرگاه غذایی پیش روی حضرت می‌گذاشتند گریه می‌کرد تا اینکه یکی از خدمتکاران حضرت به او عرض کرد: ای پسر رسول خدا من بیم آن دارم از گریه هلاک شوی. حضرت فرمود: من غم و اندوه خود را به خدا شکایت می‌کنم و چیزی در دل دارم که شما از آن بی‌خبرید. من هرگاه صحنه کشته شدن فرزندان فاطمه را به یاد می‌آورم بغض گلویم را می‌فشارد.

مکارم الاخلاق، شیخ طبرسی، ص٣١۶






join @MehdiSheikhi5550