MESBAHYAZDI.IR

2022-05-11 08:30:11 ترس از گرسنگی، عامل قتل در جامعه عرب جاهلی

«لا تَقْتُلُوا اَوْلادَكُمْ مِنْ اِمْلاق نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ اِيّاهُم» (انعام ۱۵۱)
ترجمه:«و فرزندانتان را از بيم فقر نكشيد ما شما و آنها را روزى مى دهيم»

ترس از گرسنگى، سبب مى‌شد که در جامعه عرب جاهلى، بعضى از مردم بینوا بچه‌هاى خود را بکشند و بدین وسیله، از نان‌خورهاى خود بکاهند. قتلى که با چنین انگیزه‌اى انجام مى‌شد، اختصاص به دختران نداشت و شر آن دامنگیر همه فرزندان پسر و دختر مى‌شد. ظاهر آیه نشان مى‌دهد که ترس از قحطى و گرسنگى، که در میان عرب‌هاى جاهلىِ قبل از اسلام کم نبود، کسانى را وا مى‌داشت تا عائله‌شان را کم کنند و از تعداد نان خورهاى خود بکاهند. سه آیه از آیه‌هاى گذشته، ترس از گرسنگى و سنگینىِ هزینه زندگى را عامل قتل دانسته و ضمن محکوم‌کردن آن، نگرانى از آن را بى‌جا دانسته‌اند.

اخلاق در قرآن جلد سوم صفحه ۲۰۲
ترجمه آیه از آیت الله مشکینی

#معارف_قرآن

@mesbahyazdi_ir باز کردن / نظر دهید

2022-05-10 08:30:42 تهدید انبیاء به جهت مبارزه با افکار و رفتارهای خرافی

«... اَصَلاتُكَ تَأْمُرُكَ اَنْ نَتْرُكَ ما يَعْبُدُ ابائَنا اَوْ اَنْ نَفْعَلَ فِى اَمْوالِنا مانَشاء...» (هود ۸۷)
ترجمه:«آيا نمازت تو را دستور مى‌دهد كه ما آنچه را پدرانمان مى‌پرستيدند رها كنيم يا آنچه را كه مى‌خواهيم در اموالمان انجام دهيم ترك نماييم؟»

کسانى علیه عقاید، افکار و رفتار خرافى حاکم بر یک جامعه قیام مى‌کردند و مردم آن جامعه را به حق و عدل دعوت مى‌نمودند؛ مانند پیامبران و پیروان راستینشان که مردم را از بت‌پرستى و شرک بر حذر مى‌داشتند و به پذیرش دین حق و رفتار صحیح و خداپسندانه دعوت مى‌کردند. در مقابلِ ایشان کسان دیگرى با انگیزه‌هاى مختلف موضع مى‌گرفتند، انگیزه‌هایى چون جاه‌طلبى، تکبر، مال دوستى، خودخواهى و خودمحورى.

منطق مخالفان انبیا این بود که شما چه کار به عقاید و اعمال مردم دارید، هر کس هر عقیده و مرامى دارد، براى خودش محترم است. سخنان مخالفان پیامبرانى چون حضرت شعیب و لوط، که قرآن آن‌ها را نقل کرده است، از این قبیل بود. انبیا در برابر این سخنان مخالفان خود، از رسالتشان دست برنمى‌داشتند و براى دست‌یابى به آرمان‌هاى الهى به تلاش خود ادامه مى‌دادند. و متقابلا، مردمى که تلاش و تبلیغ انبیا را تهدیدى براى خود و توهین به خویش تلقى مى‌کردند، ناچار به اذیت و آزار آنان مى‌پرداختند، از شهر و دیار خود به جاى دیگر تبعیدشان مى‌نمودند و یا به قتل تهدیدشان مى‌کردند.

گاهى از مرحله تهدید مى‌گذشتند و دست خود را به خون آنان مى‌آلودند که از آن جمله، قوم بنى‌اسرائیل بودند که به نقل قرآن، پیامبران و پاکان بسیارى را، در طول تاریخ، به خاطر مخالفت آنان با خواسته‌هاى خود کشته‌اند.

اخلاق در قرآن جلد سوم صفحه ۲۰۱
ترجمه آیه از آیت الله مشکینی

#معارف_قرآن

@mesbahyazdi_ir باز کردن / نظر دهید

2022-05-09 08:30:20 اخلاق و ارزش‌هاى اجتماعى از ریشه‌هاى روانى و ابعاد و انگیزه‌هاى فردى سرچشمه مى‌گیرند

«واتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ اِذْ قَرَّبا قُرْبَاناً فَتُقُبَّلَ مِنْ اَحَدِهِما وَ لَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الاخَرِ قالَ لاَقْتُلَنَّكَ قالَ‌اِنَّما یتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقِین» (مائده ۲۷)
ترجمه:«و داستان دو پسر آدم (هابيل و قابيل) را به حق و درستى بر آنها بخوان، آن گاه كه آن دو كار تقرب آورى انجام دادند (هابيل شتر نحر كرد و قابيل اندكى گندم پيش آورد) پس از يكى پذيرفته شد و از ديگرى پذيرفته نشد (قابيل) گفت: حتما تو را خواهم كشت (هابيل) گفت: جز اين نيست كه خدا از پرهيزكاران مى پذيرد»

از این آیه استفاده مى‌شود که در زمان حضرت آدم مراسم قربانى وجود داشته و این دو برادر که به نقل روایات، فرزندان بىواسطه حضرت آدم، با نام‌هاى هابیل و قابیل، بودند، به دستور پدرشان عبادت قربانى انجام دادند؛ ولى تنها قربانى هابیل پذیرفته شد و گفته‌اند که علامت قبولى قربانى این بود که آتشى بیاید و قربانى را بسوزاند. برادر دیگر، یعنى قابیل، که قربانى‌اش پذیرفته نشده بود، به شدت خشمگین شد و آتش حسادت به برادرش هابیل، در دل وى زبانه کشید. از این رو، به برادرش حمله ور شد تا او را بکشد.

هابیل به او گفت: علت آن که قربانىِ تو پذیرفته نشد، این است که تو اهل تقوا نبودى و اگر تو در پىِ کشتن من هستى، من هیچ گاه در پىِ کشتن تو نخواهم بود؛ زیرا این کار گناه بزرگى است و من مرتکب چنین گناهى نمى‌شوم؛ اما سرانجام، قابیل برادرش هابیل را کشت. از این آیات به روشنى استفاده مى‌شود که منشأ نخستین قتلى که در روى زمین به دست قابیل اتفاق افتاد، حسد بوده است و نیز استفاده مى‌شود که اخلاق فردى در حوادث اجتماعى تأثیر مى‌گذارد. پس مسائل اجتماعى را نباید به کلى از مسائل فردى جدا داشت.

اخلاق و ارزش‌هاى اجتماعى از ریشه‌هاى روانى و ابعاد و انگیزه‌هاى فردى سرچشمه مى‌گیرند و تقسیم کردن اخلاق به اخلاق فردى و اخلاق اجتماعى، در واقع، بر اساس موضوع‌ها و متعلقات آن‌ها است. در این که اخلاق ریشه روانى دارد و سرچشمه‌اش در مبادىِ نفسانى و انگیزه‌هاى روانىِ افراد است، فرقى بین اخلاق فردى و اجتماعى نیست.

اخلاق در قرآن جلد سوم صفحه ۲۰۰
ترجمه آیه از آیت الله مشکینی

#معارف_قرآن

@mesbahyazdi_ir باز کردن / نظر دهید

2022-05-08 08:30:30 حقوق مردم امانت است

«إِنَّ اللّٰهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمٰانٰاتِ إِلىٰ أَهْلِهٰا وَ إِذٰا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النّٰاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللّٰهَ نِعِمّٰا يَعِظُكُمْ بِهِ إِنَّ اللّٰهَ كٰانَ سَمِيعاً بَصِيراً» (نساء ۵۸)
ترجمه:«همانا خداوند به شما فرمان مى دهد كه امانت ها را به صاحبانش رد كنيد (واجبات را به خدا و حقوق مردم را به مردم)، و چون ميان مردم داورى نماييد (در مورد نزاع يا درباره اشخاص و حوادث) عادلانه داورى كنيد حقّا كه خداوند شما را به نيكو اندرزى موعظه مى كند، همانا خداوند همواره شنوا و بيناست»

مى‌توان گفت که در بینش اسلامى، حقوق مردم امانتى است از سوى خدا در دست ولىّ امر و مسئولان جامعه، و آنان باید کاملا رعایت این امانت مردمى را بکنند. به سخنى روشن‌تر، در بینش اسلامى، حاکمیت اصالتاً از آنِ خداوند است و هر حکومت حقى که در جامعه اسلامى برپا شود، باید از سوى خداوند باشد.

حال یا مستقیماً خداوند این حاکمیت را به او اعطا کرده است؛ مانند حکومت و ولایت پیامبر و امامان معصوم. و یا با واسطه؛ مانند جانشین امام که منصوب خاص یا عام او هستند. پس جان، مال و ناموس مردم امانت‌هایى‌اند که خداى متعال، بىواسطه یا باواسطه، به حاکم شرعى سپرده است و اگر او در حفظ این امانت‌ها کوتاهى کند، اداى امانت نکرده است. البته با بیان دیگرى نیز مى‌توان گفت که وقتى مردم با کسى بیعت مى‌کنند، در حقیقت، جان و مال خود را به دست او مى‌سپارند و امارت و حکومت او را بر خود مى‌پذیرند؛ اما بیان نخست با اصول اسلام سازگارتر است.

اخلاق در قرآن جلد سوم صفحه ۱۹۰
ترجمه آیه از آیت الله مشکینی

#معارف_قرآن

@mesbahyazdi_ir باز کردن / نظر دهید

2022-05-07 12:11:29 #عکس_نوشت | بالاترین عاشقِ خدا

هدف از وجود امام زمان عجل اللّه تعالى فرجه الشریف و آباى گرامى اش این بوده که من و شما با خدا آشنا شویم؛ بنابراین هرچه با تمسّک به گفتار و رفتار اهل بیت علیهم السلام در مسیر معرفت و عبودیت خداوند متعال پیش برویم، به اهداف حضرت نزدیک‌تر شده و قلب مطهّر او را شادتر ساخته‌ایم؛ چرا که حضرت، بالاترین عاشق خدا است که بیش‌تر از هر چیز رضایت خدا را مى‌خواهد و رضایت خدا هم در این است که بندگانش هرچه بیش‌تر با او آشناتر و به او نزدیک‌تر شوند.

کتاب آفتاب ولایت، صفحه۲۶

#مهدویت ۵

@mesbahyazdi_ir باز کردن / نظر دهید

2022-05-07 12:01:40 امانت‌داری یکی از مصادق روشن رعایت عهد است

«إنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أنْ تُؤَدُّوا الاْماناتِ اِلى اَهْلِها...» (نساء ۵۸)
ترجمه:«همانا خداوند به شما فرمان مى دهد كه امانت ها را به صاحبانش رد كنيد»

یکى از مصادیق روشن عهد، که مورد تأکید قرار گرفته و در بعضى آیات، در کنار عهد ذکر شده، امانت‌دارى است. رعایت عهد و اداى امانت، نزد همه عقلا، از هر دین و مذهبى که باشند، محترم است. از این‌جا است که علماى اصولى گفته‌اند: حکم به لزوم رعایت عهد و اداى امانت از مستقلات عقلیه است؛ یعنى عقل بدون کمک وحى، آن را درک مى‌کند. رعایت عهد یکى از مصادیق بارز صلاح، معروف و عدالت است؛ چنان که پیمان‌شکنى و نقض عهد و خیانت در امانت نیز از مصادیق آشکار ظلم، منکر و فساد است.

مسلّماً منظور از این امانت‌ها (الامانات) همان امانت‌هاى معمولى و مالىِ رایج میان مردم است؛ هر چند که احتمالا، مى‌توان حکم این آیه را به امانت‌هاى الهى و امانت‌هاى عمومى نیز تعمیم داد؛ مانند آن که مردم، زمام امور جامعه را به دست رهبرى مى‌سپارند که حکم امانت را دارد و نباید در آن خیانت کند.

اخلاق در قرآن جلد سوم صفحه ۱۸۹
ترجمه آیه از آیت الله مشکینی

#معارف_قرآن

@mesbahyazdi_ir باز کردن / نظر دهید

2022-05-03 14:37:22 کسانی که در جامعه ایجاد اختلاف می‌کنند در زمره مفسدان اجتماعی به شمار می‌آیند

«... فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُما مايُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِه...» (بقره ۱۰۲)
ترجمه: «ولى آنها از آن دو فرشته چيزى را مى آموختند كه ميان مرد و همسرش جدايى مى افكندند»

در یک جامعه صالح باید بین افراد و گروه‌هاى جامعه روابط صحیح برقرار باشد؛ چنان‌که در زندگىِ خانوادگى، بین زن و شوهر، پدر و فرزند، مادر و فرزند، خواهر و برادر و... وجود دارد. روابط عاطفى ـ همان‌طور که گذشت ـ در پیوستگىِ اعضاى جامعه نقش چشمگیرى دارد و مى‌تواند عامل مهمى براى تأمین مصالح اجتماعى باشد. پس اگر کسانى در جامعه، بین زن و شوهر، پدر و فرزند، مادر و فرزند و... اختلاف ایجاد کنند یا رابطه میان کارگر و کارفرمایى را که بر اساسى درست، روابط قانونى و مشروع دارند، تیره و تار سازند و یا دیگر گروه‌ها و قشرهاى اجتماعى را به جان هم بیندازند و علیه یکدیگر بشورانند، چنین کسانى نیز در زمره مفسدان اجتماعى به شمار مى‌آیند و چنین جامعه‌اى فاسد است و نمى‌توان در آن، زندگى را به سلامت گذراند.

این آیه در داستان هاروت و ماروت آورده است که بنى‌اسرائیل از ایشان سحر یاد مى‌گرفتند تا میان زن و شوهر دشمنى ایجاد کنند. پس به طور کلى، هر کارى که روابط عاطفىِ میان اعضاى جامعه را تیره سازد، مثل سخن‌چینى و سحر، جزء فساد یا مفاسد اجتماعى است و برعکس، هر کارى که عواطف اعضاى جامعه به یکدیگر را برانگیزد و جوّ محبت و دوستى را میان آنان فراهم سازد، جزء اصلاح یا مصالح اجتماعى است.

اخلاق در قرآن جلد سوم صفحه ۱۶۰
ترجمه آیه از آیت الله مشکینی

#معارف_قرآن

@mesbahyazdi_ir باز کردن / نظر دهید

2022-05-02 23:00:00 #ببینید| معنای صلوات چیست؟

قسمت سی‌ام مجموعه تصویری #صهبای_حضور

شرح دعای ورود به ماه مبارک رمضان

#درس_اخلاق

@mesbahyazdi_ir باز کردن / نظر دهید

2022-05-02 12:22:04 کسانی که در جامعه ایجاد اختلاف می‌کنند در زمره مفسدان اجتماعی به شمار می‌آیند

«... فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُما مايُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِه...» (بقره ۱۰۲)
ترجمه: «ولى آنها از آن دو فرشته چيزى را مى آموختند كه ميان مرد و همسرش جدايى مى‌افكندند»

در یک جامعه صالح باید بین افراد و گروه‌هاى جامعه روابط صحیح برقرار باشد؛ چنان‌که در زندگىِ خانوادگى، بین زن و شوهر، پدر و فرزند، مادر و فرزند، خواهر و برادر و... وجود دارد. روابط عاطفى ـ همان‌طور که گذشت ـ در پیوستگىِ اعضاى جامعه نقش چشمگیرى دارد و مى‌تواند عامل مهمى براى تأمین مصالح اجتماعى باشد. پس اگر کسانى در جامعه، بین زن و شوهر، پدر و فرزند، مادر و فرزند و... اختلاف ایجاد کنند یا رابطه میان کارگر و کارفرمایى را که بر اساسى درست، روابط قانونى و مشروع دارند، تیره و تار سازند و یا دیگر گروه‌ها و قشرهاى اجتماعى را به جان هم بیندازند و علیه یکدیگر بشورانند، چنین کسانى نیز در زمره مفسدان اجتماعى به شمار مى‌آیند و چنین جامعه‌اى فاسد است و نمى‌توان در آن، زندگى را به سلامت گذراند.

این آیه در داستان هاروت و ماروت آورده است که بنى‌اسرائیل از ایشان سحر یاد مى‌گرفتند تا میان زن و شوهر دشمنى ایجاد کنند. پس به طور کلى، هر کارى که روابط عاطفىِ میان اعضاى جامعه را تیره سازد، مثل سخن‌چینى و سحر، جزء فساد یا مفاسد اجتماعى است و برعکس، هر کارى که عواطف اعضاى جامعه به یکدیگر را برانگیزد و جوّ محبت و دوستى را میان آنان فراهم سازد، جزء اصلاح یا مصالح اجتماعى است.

اخلاق در قرآن جلد سوم صفحه ۱۶۰
ترجمه آیه از آیت الله مشکینی

#معارف_قرآن

@mesbahyazdi_ir باز کردن / نظر دهید

2022-05-02 12:15:12 #ببینید| چگونه در زمره صالحان باشیم؟

قسمت بیست و نهم مجموعه تصویری #صهبای_حضور

شرح دعای ورود به ماه مبارک رمضان

#درس_اخلاق

@mesbahyazdi_ir باز کردن / نظر دهید