بیش از یک قرن از غرق شدن تایتانیک میگذره،این حادثه به کرات | MGTOW-everyman
بیش از یک قرن از غرق شدن تایتانیک میگذره،این حادثه به کرات در پیج های حقوق مردان نقل شده اما امروز من از یک زاویه متفاوت داستان رو براتون شرح میدم و نتیجه گیری رو به منطق و وجدان خوانندگان واگذار میکنم.
تایتانیک رو یک اجتماع انسانی در نظر بگیرید،کارگران مردی که زغال سنگ رو توی دل و روده کشتی میریختن پایین ترین رده بشریت قرار داشتن در همین حال برخی از ثروتمندترین افراد جهان آگاهانه بخاطر شرافت شخصی در حمایت از زنان جان خودشون رو از دست دادن،مردانی که در سطح جهانی مشهور بودن اما زندگی زنان دارای اولویت بالاتری بود.
بنجامین گوگنهایم ، جان آستور،ایزیدور اشترایس، ثروتمندترین مردان جهان بودند که میتونستن صدها کشتی مثل تایتانیک رو بخرن اما در اون موقعیت و در کمتر از نیم ساعت حتی جایی در یک قایق نجات کوچک هم نداشتند.
براتون یه سری امار جالب دارم: نرخ بقای کلی برای مردان ۲۰ درصد و برای زنان ۷۴ درصد بود،احتمال زنده ماندن زنان درجه سه،۴۱ درصد بیشتر از مردان درجه یک بود،ارزش زندگی قدرتمندترین مردان دنیا کمتر از ارزش زندگی فقیرترین زنان بود(جان آستور غرق شد ولی خدمتکارش نجات پیدا کرد)
این مطلب در مورد حمایت از ثروتمندان و نکوهش و پست شمردن فقرا نیست در مورد اون افسانه های معروف "ظلم تاریخی در حق زنان،قدرت مردانه ، مردان ظالم و زنان تحت ستمه"
به همین علت به پائینترین طبقه مردان هم میپردازم، مردان کارگری که زغال سنگ به کوره کشتی میریختن بخاطر غبار سمی زغال سنگی که سر تا پاشون رو پوشونده بود به باندسیاه معروف بودن،این مردان روزهای طولانی رو با بیل زدن زغال سنگ در کوره های دیگ بخار کار میکردند،در صورت بروز خطا و بحران این مردان اولین کسایی هستن که مجروح و قربانی میشدن در واقع کار بسیار روحشکن و کمرشکنی داشتند.
╔═════════════♂️╗ @MGTOW_EveryMan WebSite Instagram ╚═════════════★╝ ﴿ مگتاو | سبک زندگی ﴾
