صد سال حکومت و لحظه‌ای بی‌نیازی
عرب که میدان فکر و عملش هرگز از جولانگاه شترانش تجاوز نکرده بود، برای اداره کشورهای وسیعی که به دستش افتاد، نمی‌توانست از موالی (ایرانیان) صرف‌نظر نماید. زیرا اطلاعات ناقص و محدود ایشان برای اداره امور کفایت نمی‌کرد و ناچار دیر یا زود برتری ذوق و نبوغ ایرانیان را اذعان نمود.
با چنین اندیشه‌ای بود که یک خلیفۀ مغرور اموی مجبور شد این عبارت معروف را بگوید که،
«از ایرانی‌ها در شگفتم، هزار سال حکومت کردند و ساعتی به ما محتاج نبودند. و ما صد سال حکومت کردیم و لحظه‌ای از آن‌ها بی‌نیاز نشدیم»...
@midhistor
@conference_iranvich
دنباله نوشتار
https://kuroshebozorg.blogsky.com/1401/04/31/post-211/
