حس بلاتکلیفی رو نزار قبانی خیلی قشنگ توصیف کرده: " مِثلَ سیجارَهٍ، بَقیّت فی اِصبَعَیکِ لا تُدَخِنینی و لا تُطِفئینَنی! هَل نَسیتی اِنّی اَحتَرِق؟ " مثل سیگار روشنی که نه کشیدی و نه خاموشش کردی لای انگشتات باقی موندم، آیا فراموش کردی که در حال سوختنم؟!
